- Kategori
- Şiir
Emekçi gözünde Seldi Ahilik

Doğru bir yolda hakka yürüyen
Emeğin üstende dildi Ahilik.
Güzellik içinde yarına giden
Zanaatkârlar için yoldu Ahilik.
Piyasada eşitlikle oluşan
Esnaf arasında hakça bölüşen
İşçi alın teri ile çalışan
Emekçi gözünde seldi Ahilik.
Din ile Zanaat girdi iç içe
Ortak eylediler tanrıyı suça
Çalışanın hakkını ceplere boca
Edildiği bir garip haldı Ahilik.
Selçuklu Osmanlı sanat ticaret
Kardeşçe paylaşım büyük meziyet
Altın bilezikti şimdi eziyet
Çıkarcıya meze oldu Ahilik.
Oysa kardeşlikti Ahilik başı
İşçinin teriyle yoğruldu naşı
Kanıtlar, belgeler, musalla taşı
Mezar taşlarında soldu Ahilik.
Aşk için yüreğe sürdüğüm merhem,
Ölümle paslandı gökyüzünde. Nem
Yargısız sorgusuz öldüğüm maden
Kömür oldu göze doldu Ahilik.
Kopmuş yapraklarda manasız gece.
Yıllardır paslandı dilimde hece
Oysaki emeğim her şeyden yüce
Çıkarcı elinde kaldı Ahilik..
Dilimin ucuna susan hasretsin..
Şu gönül sevgisiz nasıl raks etsin
Emeğin üstünde sömürü bitsin
Baharsız düşlere saldı Ahilik.
Zanaat yolunda çok kaygan zemin
Kölesi eylemiş çırağı yemin
Kazanan sömüren kendinden emin
Beni benden öte böldü Ahilik.
Vurguniyim kırk yıl burda kanadım
Kursağımda kaldı her dem muradım
Ücretli köleye çıkınca adım
Emekçiler için öldü Ahilik..
Abdullah Oral