Tükeniş

bakma oğul sen 
çobanın yanık yanık kaval çaldığına
ne bir çoban çeşmesi ondaki özlem
ne de eremediği bir sevgili
*
bir öletlik geldi hayvanlarımıza oğul
geçicezlerimiz, goyuncazlarımız
bir bir serildi yere
ah oğul!.. derelere yığdık ekmeğimizi
pazardan ne bir ölçek arpa
ne de bir şişe yağ alabiliyok
ot galmadı tarlalarda
hepten acıktık yokluktan
inlemesin de ne yapsın çoban
bir değil bin sevgili giden elden
dertliyiz, hem de pek dertli
duyuramıyok oğul
duyuramıyok sesimizi hökümata
diyordu ihtiyar bir adam
*
bir karanlık çökmüştü köyün üstüne
bir yalnızlık, bir terkedilmişliğin karanlığı
bir kadın bakracını kurtlu suya daldırdı
bir adam ölmüş bir keçiyi parçaladı
“ağam” dedi “som geçicezimdi bu
“evde yedi çocuk aç kaç gündür
“avrat kapı kapı dilendi
“hepten yok yiyecek..”
…………………….
*
gece !.. bir çıra yandı hafiften
ölgün bir ışık yayıldı duvarlara
gözbebeklerde umut ışığı
bir yandı bir söndü
……………………
uzaklarda, çoook uzaklarda
büyük kentlerde, patron sofralarında
bir yıllık yiyeceği çobanın
yosma bir akşamın mezesidir 

T. Ayhan ÇIKIN