En Güzel Kıssa

Sabahın köründe ne yazabilir ki insan?

Ya da bu yazı yayınlandıktan sonra ne düşünür?

Düşünmek... Özellikle bu yıl daha fazla yaptığım eylem. 35 yaşına girmiş olmanın etkisi mi daha derin düşünmek ne dersiniz?

Eski yazıları temize çeker gibi bir şeyler karalayıp kaçacağım.

Okuyan olur ya da olmaz. 

Okuyanın gözüne ve gönlüne sağlık diyorum.

Hikayeyi bilir misiniz? Yusuf'a aşık olan Züleyha'nın hikayesini?

Madem düşündüğüm kadın erkek ilişkileri, onları anlatmalı yine dedim.

Hikaye o'dur ya, Potifar güzeller güzeli Züleyha ile evlidir. Şehrin azizi ve herkesin de gözbebeği. Züleyha rüyasında aşık olduğu adamla evlenmeyi beklerken, Potifar'a gelin gelmiştir. Mutsuzdur ve çocukları yoktur.

Potifar günlerden bir gün, köle pazarına gider, orada imkansız denebilecek güzellikte bir çocuk köle görür. Onu satın alır.

Satın aldığı köleyi Züleyha'ya hediye eder.

Züleyha ile birlikte o çocuğu o kadar severler ki, köleden ötedir onlar için.

Hoş, Yusuf öyle güzeldir ki, dokunduğu her insan için, onda bir güzellik bırakır.

Yusuf'un kaderi sevilmek, onun dokunduklarının ise sevmek.

Ama bu sevmek her seferinde Yusuf'a imtihan olmuştur.

Çünkü Yusuf'u sevdikçe, seven de, sevilen de ayrılıkla imtihan olmuştur.

Ne zordur sevene sevdiğinden ayrı düşmesi...

Öyle ya, Yusuf büyür. Büyüdükçe güzelliği çehresine vurur. Züleyha ona aşık olur. Züleyha bilmez ki Yusuf velidir, peygamberdir. Onun güzelliğine sahip olmanın yollarını bulmaya koyulur.

Hizmetçisi vardır, Karimama.

Ondan aldığı yardımla binbir tuzak kurar Yusuf'a.

Hakkında dedikodu çıkaran şehrin kadınlarının karşısına da çıkartır Yusuf'u bir ara, görsünler neyle sınandığını diyerek.

Kur'an'da Ahsenül Kasas olarak geçer hikaye.

Hikayelerin en güzeli. Bilmeyen yoktur belki ama varsa diyerek yazayım ben.

Züleyha'nın ismi yoktur Sure içerisinde. Alimler hikayeyi aktarırken ondan Züleyha/Zeliha ya da Rail diye bahsetmiştir.

Züleyha isminin anlamı da "su perisi" ya da " güzel yürüyen, hızlı yürüyen, emsali ile yürüyen" dir.

Yusuf saraydan zindana düşer. Kadınların gözünde imkansız güzel diye nam salar. Züleyha ve Potifar onu zindan da unuturlar, zindan'da Yusufiye Medresesi gönüllerin evi olur. Yusuf peygamberliğini de bu medrese de "tamamlar" neredeyse.

Hapisten çıkışına sebep olan bir rüya olur. Kralın rüyası. O rüya ona makam vesilesi olur. Potifar sonrası şehrin azizi olur.

Züleyha onun aşkıyla kavrulurken; güzelliği gider, elindekileri kaybeder ve her şeyden koparak meczub gibi yaşadığı bir hayata sürüklenir.

Onun tek kusuru ve en büyük günahı sevgisi ile şehveti bir araya getirmek olur. Hikaye öyle anlatır.

Aslında bir yolculuktur o sevgi.

Tasavvufi anlamda bir gelişim vesilesi.

Yusuf yükselir, evlenir, baba olur, Mısır'ın kurtarıcısı olur.

Züleyha dibin de dibini görür.

Yolculuk tamamlanınca, ödülü olarak Allah tarafından ikinci bir hayat bahşedildiği söylenir Züleyha'ya. 

Allah'ı sevmeyi öğrenir. 

Yusuf'u gerçekten sevmeyi öğrenir.

Rivayete göre 92 yaşındadır Yusuf'a kavuştuğunda. 40 yıl beklemiştir ödülünü aldığında.

Sonrası,

Masallarda derler ya, biz çıkalım kerevetine, misali.

Şimdi neden anlattım bu kıssayı hem de dizide gördüğüm ve kitaplarda okuduğum halden yola çıkıp.

Ben, bu günlerde, kadın erkek ilişkilerini bir çıkmaz gibi görmeye başladım.

Belki de ona cevaptır. Benim için.

Ama seveni de çoktur hikayenin bilirim.

Buraya kadar okuduysan teşekkür ederim.

Sevgine ve sevilenlere sahip çıktığın günler dilerim. Ve sevmekten vazgeçmek zorunda olmadığın.

Kıssa'dan ne mi çıkaracağız dersin?

Her şeyin, baktığın her köşeden ayna tutacak tek bir cevabı var bana göre:

Sevgi.

Düşünmeye değmez mi sence de?

Günaydın.