Enel Hakk...

Hallac-ı Mansur demiş vaktiyle.

''Ben Tanrıyım'' mealinde söylediği kabul edilerek idam edilmiş.

Öyle biliriz.

O sözün derin anlamı üzerinde sonradan sonradan durulmuş ve Hallac'ın aslında ne demek istediği sonradan sonradan anlaşılmış.

''Yazımda neden kullandım'' dersem...

Bizler küçük çaplı ''Enel Hak'' iddiacıları olduk gibi geliyor sanki bana.

Haşa...

Allah olduğumuzu iddia etmiyoruz tabii ki.

Ama...

Herşeyin en doğrusunu biz biliriz.

Herkesin en dürüstü biziz.

Herkes hata yapar...

Biz yapmayız.

İnsanlar güvenilmezdir.

Bizizdir en güvenilir olan.

Biliriz,...

Herkesten mazlum...

Herkesten zalimiz.

Herkese hesap sorar...

Kimseye hesap vermeyiz.

Herkesin dedikodusunu yapar...

Kendimize laf ettirmeyiz.

Herkese sıfırı basar...

Kırmızı kurdeleyi kendimize takarız.

Herkese takacak kulp buluruz...

Bize kulp takmaya kalkanı doğduğuna pişman ederiz.

Alimlerin alimiyiz.

Görülmeyeni göreniz.

Duyulmayanı duyanız.

Bilinmeyeni bileniz.

Kalplerin kaşifiyiz...

Semi'yiz....

Basir'iz.

Hakem'iz...

Rahim'liğimiz kendimize...

Kahhar'lığımız karşımızdakine.

Gani'liğimiz kendimize.

Gibi.

Daha böyle çok halimiz var.

Hallerimize uygun lafları pek beğeniyor, not alıyoruz, yazıyoruz, paylaşıyoruz heryerde.

Başkalarının ne kadar kötü, ne kadar içten pazarlıklı, ne kadar hatalı, ne kadar güvenilmez, ne kadar suçlu olduğunu anlatan özlü sözler dolaşıyor heryerde.

Kendimize bakmıyoruz hiç.

''Ben Hakk'ım'' demek kolay.

''Hakk'' olmak zor.

İnsanız ne de olsa :)

Fani...

Aciz...

Kusurlu...

İddialı :)