Enlemine boylam

Aslında kendimi saçma sapan hissediyorum ama, içimde de bir başka huzur var. Neden bilemedim. Elektriğim kesilmiş, suyum akmıyordu ne zamandır. Kirlilerim birikmiş ama çamaşır makinem de boştu. Mutfak tezgahım, tufaya gelmiş,sinekler üzerlerinde uçuşuyor. Keşke, teras katı bir evde otursaydım. Hazır da yağmur yağıyorken, yatağıma çatıdan sular aksaydı. Güzel sandığım kelimelere, lanetler dizilirdi, gözlerim renk değiştirip, kırmızı baksaydı. Pembe gözlükler kör yapıyor ama retroluk da hoşuma gidiyor. Karnım gurulduyor ve bira içmekten midem bozuldu.tuvalete yetişmekten yoruldum. Sevgilim, güzel kokunla kollarına sarar mısın beni, dolandıkça dönüyorum, döndükçe de hasta oluyorum, sana. Bilmediğim dilde kelimeler diziyorum, en çok da gülüşünü seviyorum. Karanlık burası ama uykum gelmiyor ve penceremden görünen tüm evlerin ışığı kapalı. Sabah nasılsa güneş doğacak ve yorgun bedenleriyle insanlar, sağa sola koşuştururken, ben acıyan göz kapaklarıma yenileceğim, anca böyle uyuyorum. Dedim ya aslında kendimi saçma sapan hissediyorum ama içimde de saçma bir huzur var,neden bilemedim.
Mutluluğu tariflemeyi beceremeyen bir neslin, kuytu köşe boşalmasıyım. Acımın rengine daha ad koyamadım, mutluluğu da tarif edemiyorum. En iyisi diyorum dans edeyim, ederken de pistte tökezliyorum. Burnu kanayan bir boksörün, havlu atan antrenörüyüm, ringin dışından dua ediyorum. Yine adaletsiz bir eşleşmeye denk geldim, fazla hırpalanmasam bari.