Erimeyecek kartanesi

Sana doğru gelmek için daha ilk adımı attığım anda, aksilikler ve engeller hemen yolun başında bekliyor olacak bilirim. Benden önce çıkar gelir, davetsiz bir konuk gibi kurulur masumane hayallerimizin başına ve bize bir parçasını bırakmaz bilirim. Biz yanlış tarih, yanlış adres verip yanıltsak da bir süre, bir kolunu bir
kuyruğunu uzatır yine de, engel denilen o tuhaf yaratık. Kaç gözü, kaç kolu ve kaç kuyruğu var dersin, bu melun yaratığın? Üzülme kar tanesi, ben henüz teslim olmadım. Varsın yine çıksın ilk adımımda ortaya, adımlarımı geri almayacağım. Elbet bir kavşakta, yine onu yarıyolda bırakacağım.

Ağlama kar tanesi erirsin sen bu hüzünde; bilirim zor, bilirim acımasız zaman. Kalbin kalbimde atar sanki duyarım; heyecanlarını, korku dolu soluklarını, göz pınarlarında saklı tuttuğun hıçkırıklarını. Korkmaktan korkmuyorum ben de, senin gibi hayallerimin ışığıyla yürüyorum korkularımın üstüne üstüne. Ne çok yol aldık değil mi kar tanesi?

Bu yolun bir ucunda yine seninle söyleşebilirsek eğer; belki yine gizlemek için sırtımda ki onca yükü saklanacağım gülücüklerimin, seninle olmanın neşesi ardına. Darılma ne olursun kar tanesi. Senin yükün de en az benim ki kadar ağır bilirim. Gözyaşlarımı yalnızlığıma saklayabilirim, ama seninleyken gülüşebilmek isterim. Bize en çok bu yakışırdı hatırladın mı? Biz gülüşlerimizi, gözyaşlarımızın üzerine ipek bir mendil ettik. Ağlanacak, umutsuzluğa kapılınılacak en zor hallerde bile, sevinecek tek bir şeyimiz olmasa bile bazen ne komik hayaller uydurup gülebildik. Biliyorduk aslında tüm gerçekleri, içinden çıkılmazlığını. Ama gülücüklerimiz birbirimize güç veriyordu, umut veriyordu, yaşama sevinciydi gülücüklerimiz.

Kartanem, kim bilebilir bizim kadar birlikte olabilmenin değerini? Kim doyamadan bakmıştır birbirinin gözlerine, her bakışta kim bu kadar dua etmiştir tekrar bakabileyim diye o gözlere? Kim bilebilir birlikte içilen bir bardak çayın bile nasıl önem taşıdığını? Dua ettim kartanem kimse bilmiyor sen de bilmiyorsun ve bilmeni istemem. Her gece dua ettim ben, giderken bir bulut ol gel beni de götür kartanem.