Hıyanet, içten içe en namert biçimde vuruyor suratlara, sureti kalmış değerlerin aslını çiğneyen karanlık ağızlar, geçici erklerine sarılmış sataşmada. Elinin erdiği, gözünü..
Bir kaynayan demliği vardı ocağında hep, bir de masasında kulplu çay fincanı boş olduğu zamanlarda ya uyuyordu, ya dışarıda. Ne yazardı, ne oyuncu, ne de mühendislerden biri . Oyuncu, şair,..
Dün gece Taksim ışıl ışıldı. Ne barların, ne kafelerin yanan ışıklar. Sokaklara dökülmüş haykırışın, yeteeer! deyişin, haklı tepkinin kıvılcımlarıydı geceyi aydınlatan. Ne vardı orada? Dükk..
Varlıkla yokluğun bir farkı kalmıyor aslında. Onca yalan, talan, yüzsüzlük ortasında varlığın farkında etrafında olup bitenlerin. Karanlığa gözlerini kapatamıyorsun. O zifir karanlıkta görüyorsun h..
Özlemeyi hissetmenin o en zorlu zirvesinde soğuk gerçeklik, acımasızca çarpıyor insanın yüzüne. Beden sarsılıyor kalbin atışıyla. Hala sol yanımda bir kalp taşıyabildiğimi hissedip şaşıyorum. ..
Onca çaba, onca bekleyiş, söz veriş engellerin üzerine çektiğimiz sabırdan ilmekli köprü yıkıldı öyle mi? Birbirimize saklandığımız ayrılık saatleri bulmasın ..
Kuşlar tersine uçuyor fırtına yıkımı, dal yerde nerelerden geldin de şimdi tekrar nereye? kimsecikler sormuyor, soramıyor. Laleleri toplamı..
Hayat Bilgisi, Afet öğretmen, “Hoca camide.” Onu seyrederken ilkokul öğretmenimi görür gibi olurdum. Biz ilkokulda öğrenmiştik öğretmene hoca denmeyeceğini. İlkokul öğretmenimiz Afet öğretm..
Bize karşı ne zamandan beridir bu kadar alaycı hitap edilebilir oldu? Bu nasıl bir cüret, nasıl bir rahatlıktır? Şuurumuzu mu kaybettik onurumuzu mu? Lafı fazla uzatmayacağım, özet ..
Yok bir şey de takıldı aklım yine.. Akıl işte takılıyor. Geceleri uykum bile kaçıyor, sırf sıkıntıdan. Fiziki sağlık fena değil de bazı olaylar ruh sağlığımı etkiliyor. Tazminat dav..
1973 İstanbul doğumluyum. Lise mezunuyum. Evliyim. Bir reklam ajansında çalışmaktayım. Laf o..