Erkekliğin onda dokuzu...

... kaçmak, onda biri ise ortalıkta hiç görünmemekmiş.

20 yaşımdan 40 yaşıma kadar askerden kaçtım.

17 yaşımda BÜ’ye girdiğimde, 2 şeyden emindim: Okulu 10 yılda bitireceğime ve askerlik yapmayacağıma...

20 yıllık askerden kaçış sürecim, 1980-1993 arasında yasal (öğrencilik tecili), ondan sonra yasadışı yollardan oldu.

Babam askerdi. Eve benim için polis gelmesinden utanıp, beni ihbar etmişti. Mevcutlu gönderildiğim askerlik şubesinden bir biçimde sıyırtmıştım.

Dersimi almış olduğum için, 7 sene de adresimi kimse bilmedi, yani ortalıkta görünmedim.

Bu arada, askerlik kararı aldırırken, çürük raporu almaya uğraştım. Bana ‘komando olamaz ama asker olabilir’ raporu verdiler, askerlik yapmak isteyen birine çürük raporu verdiler. Sonra da o ekip, sahte çürük raporu vermekten yargılandı.

Bu arada 1 kez de askeri mahkemeyi boyladım.

Sonuçta 1999’da bedelli yasası çıktı. Borç parayla bedelli askerlik yaptım. O borç hala ödenmedi.

Buraya kadar bir biçimde idare eder. Bundan sonrası vahim:

Ben vicdani retçi değilim. Tam tersine, savaşı çok severim. (Askerde elime silah almak istemedim ama kaza yapmamak için.) Savaşın generallere bırakılmayacak kadar ciddi bir iş olduğu, bizim harp akademilerinde okutulan kitaplarda bile alıntı olarak yer alır.

Şiddeti neden sevdiğimi bugüne kadar kimseye anlatamadığım için, yeniden denemeyeceğim.

Gelelim bugüne:

Bu yeni yasanın, AB zoruyla olduğunu anımsamak gerek.

Ayrıca katılım., yine düşük olacak. 1994’te de, 1999’da da öyle olmuştu. Benim tertiplerden taksitleri ödeyemeyen olduğunu duydum.

Paralar 6 şeritli otoyol ve bayram kazaları olarak, bağrımıza geri dönecek.

Her zaman yazdım, yine yazayım.

Evrensel İnsan Hakları Bildirgesi’ndeki yaşama hakkı, zaten asker kaçaklığını hak kılıyor.

Yani, kimse bu vatan için ölmek zorunda değil. Ölenlerin de, ölmeyenlerden sorulacak hesabı yok. Kız vermezse vermesinler birader, Nataşa evkadınından daha ucuza geliyor.

Kimse benden ölmemi isteyemedi, babam bile. Türkiye’yi saymıyorum, benim vatanım değil artık.