- Kategori
- Şiir
Eski alışkanlık
İstemeden seni düşündüm; uzun uzun bugün yine,
Bir büyük sızı düştü içimi incitircesine, sol göğüsüme,
Büyük yeminler ettim kendi kendime 'UNUTMAK YOK' diye
Anlamsızdı bütün çırpınışlarım, alışamadım gidişine.
Hayaller kurdum; benliğime işkence edercesine,
İki damla yaş takıldı: gurur denen engele yine,
Çok istedim telefonda kısa da olsa sesini duymayı,
Kolay olmuyor insanın terk etmesi ESKİ BİR ALIŞKANLIĞI.
Öksüz kalmış çocuklardan daha da beterim sensiz,
Söylenmemiş sözler kurşun gibi yağıyor üzerime çaresiz.
Zamanı geri çevirmeyi kim başarmış ki, biz uğraşalım
Yazık ki, mutlu bitmeyecekmiş bizim hikayemiz.
Zaman aşımına uğramış bir sevda davası görülmekte,
Davacı yüreğim, davalıymış gibi mahkum edilmekte,
'Sevda' denilen mahpusun avlusunda volta atarken,
İsmin bir çeyiz misali eriyen gençliğime işlenmekte.
Artık "UMUT" denilen kelime düşman dilime,
Bir yudum su oluversen "SEN" diye inleyen kalbime,
Kalp gözümü kör ettim acımadan kendi ellerimle,
Geç de olsa anladım; YALANMIŞ SEVMEK DE SEVİLMEK DE...