Eski fotoğraflar, mektuplar, belgeler

Seksenli yıllardı, sabah erken saatte yürürken çöpe atılmış fotoğraf albümleri görmüştüm. O zamanlar apartmanların önlerinde çöp bidonları olurdu. Dolu bir çöp bidonunun dışına taşmıştı, eski fotoğraflar parçalanmış albümleriyle atılmışlardı. Aklımdan neler neler geçti, bunların özeti vefasızlıktı. Durakladım, kısa bir süre görünen fotoğraflara baktım. Çok eski fotoğraflardı. Belli ki hayırsız bir evlat veya torun için bu fotoğrafların hiç değeri yoktu. Belki de bunları saklayacak bir yakını kalmamıştı.

Kurtuluş Savaşımızın gazilerinin birer birer yitirdik. Radyolu yıllardan anımsarım. TRT Ankara Radyosu’nun 23 haberlerinde o gün ölüm haberi gelmiş gazilerin adları verilirdi. Sayıları azaldı ve geçtiğimiz günlerde son gazinin de ölüm haberi duyuruldu. 2 Nisan 2008’de Eskişehirli gazi Yakup Satar’ın ölümüyle yaşayan Kurtuluş Savaşı gazisi kalmadı derken bir gazimizin daha yaşadığı belirlendi: Emekli Albay Mustafa Şekip Birgöl İstanbul’da yaşamını sürdürüyordu.

Gazilerimizle ilgili belgeleri, fotoğrafları, nesneleri gelecek kuşaklara taşımak için ulusal boyutta bir çalışma yapılmalıdır. Fotoğraflar ve diğer belgeler bir hayırsız evlat veya torun tarafından çöpe atılmadan kurtarılmalıdır.

Tüm gazilerimizin kayıtları vardır. Yurttaşlarımıza T.C. Kimlik numaraları verilirken, daha önce ölmüş olanlara da T.C. kimlik numaraları verildiği için gazilerimizin yaşayan yakınlarının belirlenmesi çok kolaydır. Böyle bir çalışmayla gazilerin çocukları, torunları belirlenerek gazilerle ilgili bilgi ve belge toplanabilir. O zamanlardan kalmış fotoğraflar, mektuplar, çeşitli belgeler ve artık tarihsel değeri olan nesneler bir Kurtuluş Savaşı Arşivi kapsamında derlenebilir. Tüm belgeler dijital kayıt altına alınıp ilgilenenlerin kullanımına sunulabilir. Bu konuda daha önce yapılmış kişisel veya kurumsal çalışmalarda derlenenler ortak bir envanter çalışmasıyla herkesin ulaşabileceği bilgi olarak kayda geçirilebilir.

İlk çalışma şu anda yaşadığı bilinen tek gazi için yapılır ve yakın zamanda yitirdiğimiz gazilerle devam edilir.

Kurtuluş Savaşı gazilerimizin çocuklarının da yaşayanlarının sayısı çok azdır, şu anda torunları bile yaşlıdır. Gazilerimizle ilgili doğru bilgiler aktaracak, belgeler sunabilecek kişiler her geçen gün biraz daha azalmaktadır.

Bir fotoğraf ve bu fotoğrafın arkasına yazılmış birkaç satır yazı. Değerini bilen için o kadar değerlidir ki...

Blognot: “Tekbaşına” bir yazı yazıp http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=102490 adresinde yayımlamış. Bu yazısını bir notla göndermiş: “Yapabileceklerimiz konusunda değerli öneri ve desteklerinizi rica ediyorum.” Bu konuda neler yazabileceğimi düşündüm ve belge arşivi önerimi yazdım. Teşekkürler “Tekbaşına”...

Ankara, 13 Nisan 2008