Ey hayat, kimim ben?

Hayatımızda zor olarak gördüğümüz çoğu olguların aslında ne kadar kolay olduğunu bazen gözlerimiz görmez.. Hayatımıza hep birilerinin karışmasına izin vererek aslında ilk hatayı yaptığımızı bilmeyiz..

Öyle anlar geliyor ki hayata karşı kım olduğumuzu unutup "Kimim Ben?" diye defalarca kendımıze sorduğumuz oluyor. İşte önemli olan bu anlarda kendimize verdiğimiz cevaplar(?). Öyleki bu cevaplar bizi çoğu zaman ikinci, üçüncü.. yalnışa sürüklüyor ve bunu farkına bilerek varmıyoruz çünkü O anlarda bile aslında olduğumuz kişiyi kendimize itiraf edemiyoruz...

"Ressam adam acından ölür.." dedikleri zaman "O zaman ben de doktor olurum" dediğiniz günleri hatırlayın.. Aslında olmak istemediğiniz adamın rolune gecınce hayatın ne kadar çekılmez olacağını hiç düşündünüzmü?? Ben biraz daha yardımcı olayım, kalkın ve aynaya bakın, bakın ve sorun kendınıze "Ben OLmak İstediğim İnsan mıyım?" Ancak o zaman anlarsınız...

O An'larda anlarsınız ki aslında kimsenın bu hayattakı yerını belırleyen insanlar(senaristler, yönetmenler, sevgililer,v.s) ın olmadığını. Hatayı yapanın sizden başkası olmadığını. Sizin yerinize başka kimsenin bu hayatı yaşamayacağını düşünmemiş olmanız, sizi hayatınızdan yılgınlığa uğratır..

Bu hayata başladığınız da aslında özgür birer birey olarak başlayıp daha sonra siyah prangaları sectiğinizi unutmayın Lütfen. Unutmayın hayatınıza kımlerın elının zorla değdirdiğini tekrar tekrar düşünün.. Aslında sizin bisikletten düşüpte acıyı hissetmenız gerektiği yerde, babanızın sizi tuttuğu günleri düşünün ve asıl doğrunun düşüp acıyı tatmak ve düşmemek için çaba sarf etmek olduğunu hatırlayın... Bırakın çocuklarınız hata yapsın... Yapsın ve hatasından ders çıkarmasını öğrensin hata yapmamak için caba göstersin, netice itibariyle hayatının her noktasında onun belınden tutamayacaksınız...

Çocukken kurduğunuz hayalleri düşünün.. Ne kadar saf ve Temizdiler.. Zaman içindeki değişikliği emınım fark ediyorsunuzdur, bu fark sizin tecrübeleriniz değil sadece hayatın kotu marangoz işçiliği.... Bu yüzden artık ruyalarınız saf değil, hayallerinizde kırmızı büyük kornalı PİNOKYo bisikletler yok!!

Artık sizde Hayatı akışına bırakmış ve aslında hiç olmadığınız yere kendınızı yakıştırmaya başlamışsınızdır... Şu son bir kaç senedır gündemde olan bir kitap var bunu sizlere önerebilirim, "Ferrari'sini Satan Bilge" Eminim kişisel gelişiminizde size biraz yardımcı olmaya çalışacaktır.. Hayata karşı "kimim ben??" diye sormak istemiyorsanız kendinize daha çok zaman ayırmalısınız...