Ey hayat!

Hayat böyledir işte..

Hayat bazen nehir gibidir aynı sabırla, inatla ve hızla akıp gider… Tanrı Yeni hayatlar verir hep, çiçekler yeşertir, büyütür nazlı fidanları ve vazgeçilmez goncalar yapar onları… Sunar en tatlı soframıza… Sonra hiç beklenmedik bir anda yok oluverir en tatlı düşün….

Güzelliklerine nankörlük olmasın diye acılarını içimize gömdük hayatın. Yaşamayı seçtik hepimiz acısıyla tatlısıyla, iyisiyle kötüsüyle, zenginiyle fakiriyle… Hep dengesiz terazilerde tartıldık… Sonucun hep yanlış çıktığını ve çıkacağını bile bile hedefimizden hiç vazgeçmedik. Bir şeyler için mücadele etmeye devam ettik hep ve ediyoruz hala… Hiç yıldırmadı terazinin güçlüden yana ağır basan tarafı bizi…Hep savaştık… Hep savaşıyoruz.. Doğanın kanunu değil mi zaten bu? “Büyük balık küçük balığı her zaman yer” Eee! daha niye itiraz ediyoruz o zaman? Niye hala inatla cevabını bildiğimiz soruyu kendimize sorup duruyoruz? Niye kendimizi yok yere yıpratıyoruz. Hayatta cevabı verilemeyen sorular da var elbet ve keşkeler… İnsanların hayatında yok saymak istediği keşkeler… Ama “Hayatta keşkeleri olmayan insan, yaşamamış demektir” der bir şair de… Karar sizin! Biz böyleyiz! Masum görünüp, diğer masum görünenleri yok etmeye çalışırız verilen ilk fırsatta.Yeri gelir sırtımızda dost bıçağıyla dolaşırız! Defalarca dost kazığı yer ama uslanmayız! Hep bir dahaki sefere güzel olacağını düşünür ve öyle olacağına da kendimizi bir güzel inandırırız. Ama öyle olmaz! Her seferinde biraz daha kötüye gider bazen. İşleriniz bir sefer ters gitmeye görsün. Bir sefer dolandın mı feleğin çemberinden bir daha kurtulmak ne mümkün.Vay haline!Ama işte biz böyleyiz…Hayatın kenarında durur ve içeridekilere bakarız…

İşte hayat böyle; kimine şömine, şarap, viski, yat bir de kat… Diğer kimi kim düşünür ki? Aç mısın? Tok musun? Diye kim kime sorar ki…

Ferdi FİLİZ