Fal

Ben talebeydim,
Yıllar önce.
Halime bakmayıp,
Bir güzele, gönül verince,
İlk sömestre de,
On iki, Kırık gelince,
Düşünmek bana düştü,
İlk önce.
Var mı? Sınıfta kalmak,
Erkekliğin şanında.
Kalıyorsun zaten, Evin yok,
Ağabeyinin yanın’ da.
Ayrılık göründü,
İlk okunan falın’ da.
Okulu bırakı’da,
Köye dönünce,
Bir Çingene dilberi,
Eve gelince,
Saçları uzun,
Belikleri ince,
Bakışları bana düştü,
Ben gülümseyince.
Fal bakıyormuş, yıllarca,
Sen de baktırır mısın?
Deyince,
Uzattım elimi, bilinçsizce.
Aldı elimi, avucunun içine,
Baktı gülümseyerek,
Gözlerimin içine.
Geçmişim ve geleceğim görünüyormuş,
Avucumda ki çizgilerimde.
Gözlerini süzdü, önce,
Her baktığı çizgide.
Çok yol gördü,
Uzun ve ince
Şansım da açıktı,
Aşktan yana,
Bol kazançlı iş de,
Buldu bana.
Uzun ömürde biçti.
Sanki yaradan oymuş gibi bana.
Sonunda fal bitti.
Falcı, anamı bir tavuk,
Bir şinik bulgurdan etti.