- Kategori
- Şiir
Feryadım benim
Her nefes alışta, bağrım yanıyor,
Ağuatos ayında kanım, donuyor,
İki gün yeşersem, üç gün soluyor,
Kevgir oldu sanki, bedenim benim.
Ağlamaklı içim, sızım dinmiyor,
Her ne yapsam, garip yüzüm gülmüyor,
Derdim taa derinde, tabip bilmiyor,
Ağzıma sığmıyor, dillerim dillerim benim.
Sanki bende değil, bu fani beden,
İnsan mı sanırsın, beni mahveden,
Neden hep ağlattın, Allah'ım neden,
Bakıyor görmüyor, gözlerim benim.
Doğuşta anlıma, yazdı yazıyı,
Tavşan edip, salıverdi tazıyı,
Ölmeden kazdırdı, bana kazıyı,
Takatı kesildi, dizlerim benim.
Bir fani güzele, meyil eyledim,
Bazen feryat fiğan, türkü söyledim,
Son pınarı buldum, atım eyledim,
Daha göç edemez, bedenim benim.
Yiğit'im ben nice, badire gördüm,
Her nefes alanı, adamdır sandım,
En sonunda canı, cananı sardım,
Artık gam yemez bu, bedenim benim.
14.08.2016
Ekrem yiğit.