- Kategori
- Şiir
Feveranlar

Islak gözlerim kavuruyor toprağı
Cayır cayır yanıyor her zerre
Azrailiyle cenk ederken beden
Kan yangınları sarıyor çepe çevre dört bir yanı
Bir zelzele bir sarsıntı dikleniyor
Bedenimde mıhlı kalmış sanki ruhum
İnatla azimle diretiyor da diretiyor
Toprak kavruluyor cayır cayır
Takvim zemheriyken, vakit ayanboğur
Bir yılgıdır kök salıyor ortalığa
Ertesinde kuru bir ayaz
Keskin bir soğuk
Ertesinde kara bi’ boşluk
Sonsuz bi’ sükut
Feveranlar yükseliyor arşa
Feveranlar… göğü yırtarcasına