- Kategori
- Şiir
Firari
Ben bu gün yine firardayım,
Şehrin ıssız ve dar sokaklarındayım.
Hafiften yağarken yağmur,
Ben yine, pas tutmuş saçaklar altındayım.
Koştum, koştum ama yorulmadım...!
Bir bilmeceydi sanki sokaklar caddeler.
Bir tarafta barikat, diğer tarafta çevirmeler.
Ah bir kurtulabilseydim, beklide ağırlık yapmazdı kolumdaki kelepçeler
Sertçe basıyorum adımlarımı, buğulanmış ay ışığında.
Kaçarken giymeyi unuttuğun, paltomu gördüm kolumda
Birden gözümde hayalleniyor, yosun tutmuş mapus duvarları
Vede ağıt yakan mahkum yakınları
Her şey bir yana..! bir polis beliriyor tam karşımda.
Sireninde bir ağıt, farında bir isyan
Durup dönüyorum arkama kaçmak için uzaklara
Yüreğim coşmak, bacaklarım koşmak istiyor olabildiğince,
Bir patlama sesi geliyor, yankılanıyor kulaklarımda
Coşmak isteyen yüreğim yorgun,
Koşmak isteyen bacaklarım durgun.
Uyumak, uyumak istiyorum oysa ben şimdi
Bir polis beliryor başucumda
Yakaladım, dercesine bir mutluluk var suratında
Oysa ben mutluyum, oysa ben huzurluyum,
Islak sokakların, ıslak kaldırımlarında.
Vede o çok özlediğim rahmetli annemin kollarında.........