Fısıldanan birkaç cümle

'Anlamsız bir yaşam boştur, fakat yaşamınıza siz anlam vermelisiniz'.. Okuduğum satırların sahibi bunları fısıldıyordu kulağıma gecenin bir vakti..

Gerçekten sahip olduğumuz hayatlara biz mi anlam veriyorduk? Yoksa yaşamımızın anlamının ne olduğunu başkalarının mı bize söylemesini bekliyorduk..
Hayır..

Bunu bize başkaları söyleyemez..

Zamanımızı harcadığımız o kadar önemsiz olay ve insan varken hayatımızda neden Yaşam amacımızı bulmaya ve tanımlamaya zaman yaratamıyoruz?
Hiçbir şeye aldırmadan mı geçiyor zaman, ya da hayat mücadelesinin peşinde mi?
En büyük şansımız yaşam görevimizi seçme özgürlüğümüzün olması.. Bizim yapmamız gereken varlığımızın rolünü ve amacını bulmak..

Birkaç cümle gecenin bir yarısı herşeyi sorgulamama neden oldu.. Bu satırların sahibine tebessüm ettiğimi fark ettim, kitabı kaldırırken...