Ford Minibüsüm Türküsünün Öyküsü

RESİM: MUSTAFA TOSUN MUĞLA/ FETHİYE

FORD MİNİBÜSÜM TÜRKÜSÜNÜN HİKÂYESİNİN, KEMERLİ MUSTAFA TOSUN İLE 1980’Lİ YILLARDA ÇÖKEK MUHTARI OLAN HÜSEYİN TOPUZ ARASINDA GEÇTİĞİNİ BİLİYOR MUYDUNUZ?

SOSYAL PAYLAŞIM SİTELERİNDE TIKLAMA REKORU KIRAN FORD MİNİBÜSÜM TÜRKÜSÜNÜN HİKÂYESİ…

Araştırmacı,yazar, şair Adem Güngör, 24/10/ 2012 tarihinde Mustafa Tosun’un Kemer Beldesinin Sarıyer Köyündeki evine giderek, Ford Minibüsüm türküsünün hikayesi hakkında şu bilgilere ulaşmıştır.

Mustafa Tosun 01/01 /1947 yılında, Muğla’nın Fethiye İlçesinin, Kemer Beldesi, Sarıyer köyünde dünyaya gelmiştir. Tosun, okumayı çok istemiş fakat zamanın şartlarıyla ancak ilkokul üçüncü sınıfa kadar okuyabilmiştir. Çocukluk yıllarında babasının içtiği sigara kâğıtlarını toplar, onlara derste notlar yazarmış. Fakirlik bu; şartlar zor. Arkanda ailen de yoksa okumak imkânsız… Giydiği okul önlüğü yılların hocalarını, sınıflarını görmüş. Tabi okumaktan utanılmaz ama çocukluk bu, arkadaşlarının güzel önlüklerinin yanında, giydiği giysilerden utanırmış Mustafa arkadaşımız.

Aslında hepimizden daha yazmaya hevesli Mustafa Tosun. 16 yaşından beri günlük tutarak tüm hayat hikâyesini kaleme almış. Yarım asırdan beri ne yaşadıysa sayfa sayfa aktarmış geleceğe. Hem de bir gün bile atlamadan.

Aynı zaman da kendi hayatını genç yaşta kazanmaya başlamış. Daha bıyığı yeni terleyen bir delikanlıyken, tamirci yanında çalışarak arabaları tamir eder, cep harçlığı çıkarırmış. Sonra terzilik mesleğine olan merakı sayesinde, kendi tasarımlarıyla ve dikiş teknikleriyle piyasada da çok sevilen ve tutulan, hem baylara hem de bayanlara hitap eden başarılı bir terzi olmasına zemin hazırlamıştır... Özellikle 1975 yıllarında her gençte görebileceğiniz, apoletli ve geniş yaka gömleklerin, İspanyol paça pantolonların moda rüzgârı estirdiği bir dönemde, çok güzel para kazanmış Mustafa kardeşimiz.

1980’li yıllarda Almanya’dan yarı hibe edilerek muhtarlıklara Ford Minibüsler verilirmiş. O yıllarda ehliyeti olan çok az kişi vardı bilindiği gibi. O zamanın Çökek Muhtarı olan Hüseyin Topuz ve kardeşi ellerinde avuçlarında ne varsa toplamışlar ve Minibüsü köye getirmişler getirmesine ama onu Çökek Köyü’nden alıp Fethiye’ye getirip götürecek ehliyetli ve becerikli bir şoförü de aramaları gerekmiş. Tosun’un ehliyeti olduğundan onu arkadaşı Sadullah Zehir, Çökek Muhtarı Hüseyin Topuz’a tavsiye etmiş.

Bir gün Mustafa’nın dükkâna biri gelmiş, elinde çanta, Güzel giyimli bir adam… Adam selam vermiş girmiş içeri. ‘’ Mustafa Tosun kimdir?’’ demiş. Mustafa bakmış ‘’Buyur benim!’’ demiş. Muhtar kendini tanıtmış ve hemen konuya girmiş. ‘’Ben bir Minibüs aldım. Çökek, Fethiye arası yolcu taşıyacak. Tabi bir de şoför gerek bize. Seni tavsiye ettiler bende sana geldim. Bizim arabaya şoför olur musun?’’ demiş. Tosun, hiç düşünmeden kabul etmiş ve tabi maaşı da merakla sormuş. Muhtar ‘’1500 lira maaş vereceğim.’’ deyince, hemen tamam Muhtar şartları kabul ediyorum demiş. Tabi hemen insanoğluyuz ya hevesleniyoruz. Düşünsenize Mustafa’nın hanımın köyü Çamköye Forduyla girişindeki havasını.

Terzi dükkânında, Ali İhsan Şen ve Sabri Şen isminde iki kalfası varmış Mustafa’nın. Tabi güvenmiş Mustafa kalfalara. Daha günler geçmemiş ki kalfanın birini çağırmışlar askere, diğer kalfa da işlerin yoğunluğundan sıkışınca, dükkânının kapısına 18 günde kilit vurulmuş.

Mustafa 18 gün Minibüsü çalıştırmış, çalıştırmış ama başına gelmedik kalmamış. Güzergâh belli; her şey halka hizmet için hazırlanmış, düzen kurulmuş. Mustafa, Çökek Köyü’nde, Muhtarın gösterdiği bir evde yatacak ve sabah Çökekli yolcuları alıp, Kemer/ Fethiye arası getirip götürecekmiş.

Mustafa çalışkan insan, boş durur mu? Terziliğe de aynen devam… Bir müşterisinin ceketini de yanında almış ki akşamları boşa gitmesin. Ceketin telaları yapılacakmış. Onu o gece bitirip, ertesi gün geçerken, Kemer’deki terzi dükkânına bırakacak aklı sıra.

O gece sanki herkes anlaşmış. Ne kadar fermuarı bozuk, donu sökük, düğmesi kopuk varsa o geceyi bulmuş. Gaz lambasının başında gece yarıları olmuş. O kadar yorulmuşlar ki arada bir kafalar tokuşuverirmiş. Mustafa’nın o gece telasını yapmak için getirdiği ceket öylece kalmış.

Minibüs ortalama günlük 800 lira kazanıyormuş, 850 lira da gideri oluyormuş. Anlayacağınız Minibüsün ekmeği yenmiş. Tabi birde köyden siparişler eklenmiş. İplik, pire ilacı, düğme…. Ah bi de para soran olsa!

Bizim meşhur Ford su koymaya başlamış daha ilk haftadan. Minibüsü çektirerek, Kemer’de tamirci İdris Yiğit’te getirmişler. Mustafa cebinden 4500 lira da tamir parası ödemiş.

Minibüs de çok güzel olmuş ama. Gel zaman git zaman yine yolda kalmış. Bu sefer de aküsü bitmiş, onu yenilemişler. Tabi Minibüs sanayinin yolunu öğrendi vazgeçer mi? Bu sefer de arabanın motoru yanmış. Motor yapılmış, yapılmış ama Minibüs kazandığını yediği gibi birde cepten götürmeye başlamış.

18 gün sonra Mustafa Muhtarın evinin önüne Minibüsü çekmiş ve anahtarını Muhtarın Hanımına vermiş. Minibüs durumu fark etmiş olmalı ki önce bir duman, ardından alevler çıkmış kırmızı Ford dan. Muhtarın Hanımı bir teneke su getirip dökmüş ama nafile, minibüsün alevleri daha da yükselmiş. Mustafa bir eski battaniye kapmış evden. Yanan yerin üzerine sıkıca kapatmış ve minibüsü zorda olsa söndürmüş. Mustafa, Yenge ben gidiyorum deyince kadıncağız celallenmiş. ‘’Çalıştıramayacağın arabayı, neden çalıştırırım dedin de bizi uğraştırdın?’’ diye sitem ederken, Mustafa pala mobiletini yokuş aşağıya salmış. Muhtarın Hanımı arkasından taşlar savurmuş ama tutturamamış.

Mustafa bu arada her iki işinden de olduğu gibi, cebinden de minibüse bir çuval para dökmüş. Başta da demiştik ya meşhur bir günlük var diye! İşte 18 günlük macerayı şu türküyle dökmüş Mustafa kardeşimiz sayfalarına.(Aynen alıntıdır.)

FORD Münübüsüm.

Ford Münübüsüm çalıştı, Sibopları alıştı,

Geri vitese atınca, Şanzımanı karıştı,