Garbın Âfâkını Saran Çelik Zırhlı Duvar: Tekne-Logos

"Çelik zırhlı duvar", Batı tarafından Türk devletinin sınırlarına örülmemiştir; Batı bizzat kendi ufuklarını çelik zırhlı duvarla kapatmıştır...

Bu duvar, Batının "artık düşünmediği" gerçeğinin ilânıdır. Çelik, aklın ufkunu karartmıştır. İnsan özgürlüğü adına düşünen akıl, insanı hapsetmek için düşünmeye başlamıştır. Bilim, insan özgürlüğünü hedefine almıştır, bilerek ya da bilmeyerek.

İnsanın evrendeki konumu, insan tarafından belirlenir. İnsan, kendi konumunun belirlenimini düşünerek ortaya koyar. Bu düşünce, gücüdür İnsan’ın. Güç, beşeri edimin esas gâyesidir. Beşeri edimin hepsi medeniyeti oluşturur. Medeniyet, doğal yaşamdan aklıyla kopan İnsan’ın ya da Varlık içinde gâye olan İnsan’ın kendi var-oluşunu temellendirmesidir. İnsan, kendini Varlık’ın gâyesi ve taşıyıcısı olarak bilirse, öz’ünün-gür'leşmesini kendini hapsedecek bir usul ile gerçekleştirmez. Ancak insan güçten ve öz’ünün-gürleşmesinden sadece tahakküm ve menfaati anlarsa, böyle bir anlayışla ortaya konulacak tüm beşeri edim medeniyet değil, "tek dişi kalmış canavar" olabilir.

İnsan'ın Batı medeniyetindeki bu-yeni-hâli, onun düşünmekten vazgeçmesi üzerine kuruludur. Teknoloji, bunun en açık göstergesidir. Teknolojinin İnsan’a sağladığı özgürlük, İnsan’ı içine hapsettiği zindan içinde tanımlı bir özgürlüktür. Bu bağlamdaki bir özgürlük anlayışında “bilginin güç olması”,  İnsan’ın düşünceyle elde ettiği bir bilginin sağladığı güç ile aynı değildir. İnsan özü’nü gürleştirmek bir yana; İnsan’a öz’ünü unutturmak ve onu öz’üne yabancılaştırmak ile sonuçlanan bir anlayıştır bu.

Doğa’nın ve Doğu’nun bilgisi, güç elde etmek için nasıl üretildi Batı’da? --Tarihin en fecî akıl tutulmasını ibretle gördük.

İnsan, kendisini içinde bulduğu bu dünyada ne yapacaktır? Eyleme geçmeden önce düşünmeye mecbur olduğunu bilecektir ilk önce. Ve İnsan, düşünebilen tek canlı olduğunu gördüğünde, düşünebildiği düşüncesi onun var-olanlar içinde ayrıcalıklı konumunu ortaya koyacaktır. Varlık, var-olanların imkanından farklı olarak, zorunlu olarak göründüğünde; İnsan, Tanrı’ya ulaşacaktır. Zorunlu Varlık, Hakk’tır. Hak, İnsan bilgisinin sınırının ötesindeki gerçekliği bizzat İnsan’ın keşfetmesiyle ortaya konulmuş bir kavramdır. Varlık, İnsan için, bir sınırdır. Çünkü İnsan’ın kendisi de var’dır, tıpkı diğer var-olanlar gibi. İnsan ve diğer var-olanlar mümkün iken; tüm imkanların nedeni olacak ama kendisi mümkün olmayacak bir Zorunlu Varlık, İnsan için sınırdır. Hak, İnsan sınırını aşan ama İnsan’a kendini açan Zorunlu Varlık’tır. Hak, İnsan’ın hep içinde kaldığı ama bir türlü tüketemediği gerçekliğin adıdır. İnsan, öz’ünü-gür’leştirirken hep mutevazıdır bu yüzden. Müttakî, musallî ve mûtekit olmanın dinî bir anlamı varsa da gerisindeki felsefî anlam burada saklıdır.

Zorunlu Varlık’ın tekliği, O’nun zorunlu olmasının zorunlu sonucudur: Tevhid ilkesi. Hakk’a tapmanın öz’ü-gür’leştirmesi, imkanın çokluğuna dalan düşüncenin zorbalığı ile karşı karşıyadır. Teklik; Varlık’tır, Zorunlu Varlık’tır; Düşünmeye davet eder. Çokluk; Yokluktur, Nisbî Yokluktur: Düşünmekten men eder. "Hayâsızca akınlar"ın nedeni, aklın yokluktan bilgi ve güç devşirmeye çalışmasıdır. Tekniker ve Bilim Adamının baş başa vermesiyle oluşan bilgi, teknolojidir. İnsanlık tarihinde ilk defa görülen bu hâdise Batı medeniyetine nasip oldu! Yeryüzünün tanıklık ettiği en ağır zulümlerin bu döneme rastlamasının nedenidir bu! İnsan’ın özünü unuttuğu modern zamanlarda onun öz’ünün-gür’leştiği yalanı, bu çağın ironisidir işte! Tarihte İnsan’ın köpekler gibi iştahının peşinde olmasının alkışlandığı başka bir dönem yoktur: Ulusun, korkma!

***

Bu millet ezelden beri hürdü, özgürdü. Türk milleti ezelden beri Tevhid ilkesiyle düşündü. Ebediyyen de bu ilkeden vazgeçmeyecektir. Millî Şâir’in, “kahraman ırkın” ezelden ebede izmihlal görmeyeceğine ve istiklali ile yaşayacağına inanması bundandır.