Gaziantep’den bir koli var…

 Sayın Dr. Delal Dara Kılınç son bastırdığı kitaplarından göndereceğini  söylüyordu. Hiç üşenmemiş son bastırdığı kitaplarından birer adet tarafıma postalamış.

Kitapları görünce gurur duydum. Çok temiz baskılı üç adat kitap: Bir tanesi “Deneme”; diğeri “Öykü” ve üçüncüsü “Şiir” kitabı… Tertemiz baskılarıyla çıktı ta Gaziantep’den  geldi. Bir yandan dünya ne kadar küçük diye düşündüm. Bir yandan da sanatın, edebiyatın hala ölmediğine ; bazı insanlar tarafından yaşatılmak için ellerinden gelenin yapıldığını gördüm. Sevindim.

Sayır Dr. Delal Dara Kılınç 10 yıllık bir Diş Doktoru. Belli ki mesleğini çok seviyor ve gereğini yapıyor. Diğer yandan da belli ki sanatın , edebiyatın, müziğin aşığı ve bu iki işi birlikte götürmek için elinden geleni yapıyor.

Bazı insanlar öyledir. Hem ellerinde mis gibi bir meslekleri vardır ama aynı zamanda sanattan, edebiyattan da kopamazlar ve hayatları boyunca ; mesleklerinin zor dönemeçlerinde sıkıldıkları anda , sanatın, edebiyatın insanı alıp götüren yollarında kanatlanırlar ve kendilerini yenilerler.

Bazı insanlar sanatın yalnızca bir dalıyla ilgilenirler. Şairdirler; Öykücüdürler yada Deneme yazarlar… Bazıları da sanatın çeşitli dallarında kendilerini sınırlamadan bir kuş gibi uçuşur dururlar. İkisi de olabilir. İyi bir şair, iyi bir ressam olabilir… İyi bir müzisyen güzel besteler yapabilir… Bunun örnekleri sanat tarihinde daima görülmüştür.

Gerçi şimdi insan yazdıklarını İnternet yoluyla başkalarına ulaştırmanın çeşitli yollarını buluyor ve epey okuyucusu da olabiliyor. Ama yazılmış, birikmiş şiirleri; öyküleri basılmış görmek… Taze matbaa kokusunu ciğerlerine çekip, oh demek… Bambaşka bir zevktir. Bunu ancak kitaplarını bastırmış ve matbaadan almış insanlar iyi bilir..

Sayın Kılıç’ın bu zevki bol bol tattığını görüyoruz.

Koliyi açtım içinden üç kitap çıkınca , ben de Sayın Kılınç gibi çok sevindim. Bence yazılmış ve basılmış her kitap insanın , diğer insanlara sunduğu bir feryattır…Güzellik için, mutluluk için uzatılmış o kitap, insanlık için bir yenilenmektir.

Dara’nın Birinci Kitabı bir Denemeler kitabı: “Gölgeler,Sesler Hevesler” de 63 tane deneme var. Denemeler hep öykü tadında; fena halde hayatın dehlizlerinde dolaşan ve oradan dersler çıkaran bir insanın gördükleri ve duydukları… Bunlardan bir bölümü belli ki Milliyet Blog’da yayınlanmış , bir kısmı ise yeni… Fakat hepsi de usta işi denemeler ve Deneme adına yeni bir şeyler yapabilen, bu alana katkıda bulunan bir insanın  büyük çabalarıyla oluşturduğu ve tekrar tekrar okunacak “Denemeler” … Çünkü bu denemelerde insanın ders alacağı çok şeyler var.

Dara’nın İkinci Kitabı bir Öyküler derlemesi. “Metalik” adlı bu kitapta , 10 tane öykü bulunuyor. Öykülerin bir bölümü, çevredeki insanlar ve onları aşkları… Ama öykülerin kurguları çok sağlam ; kısa ama insan üzerinde derin etkiler bırakıyor. Bu bakımdan , bu kitaptan epey film de çıkabilir gibime geldi… Çünkü biliyoruz ki, Senaryocular bir bakıma güçlerini  edebiyatçıların yazdıklarından alıyorlar. Sanırım çok yakında Dara, sinema adamlarının dikkatini çekecektir. Dara’nın bu işi bir kitapla bırakacağını hiç sanmıyorum. Çünkü anlatacağı daha çok şeyi var. Onu dinlemeli.

Dara’nın Üçüncü Kitabı , bir şiir kitabı . “Çamur Çağı”…Kitabın ismi bile insana farklı şeyler anımsatıyor. Kitapta 55 adet şiir var. Şairin şiir anlayışını açıklaması açısından bu kadarı bile yeter. Dara’nın şiiri belli ki çok fazla etkiler taşımıyor. Veya şöyle söyleyebiliriz. Dara günümüz şiiriyle öylesine içli dışlı ki, kimseden, hiçbir büyük şairden görünür bir biçimde etkilenmemiş. O kendi şiirini söylüyor. Gerçi biraz Nazım, biraz Atilla İlhan kokusu var ama işte o kadar. Dara kendi şiirini yazıyor ve bu şiirler de rahat rahat kendilerini okutturuyorlar. Çünkü bunlar bir aceminin şiirleri değil. Durmuş, oturmuş şiirler. Tekrar tekrar okunacak şiirler…

İşin doğrusu kitapları henüz doğru dürüst okuyamadım. Şöyle karıştırdım. Şurdan bir şiir; şurdan bir Deneme okudum. Ama tümünü de okuyup, hepsini incelemek, değerlendirmek isterim. Çünkü bu kitaplar değer.

Kitaplara , Sayın Dr. Delal Dara Kılınç’ın gözüyle baktım. Sanki  basımevinden yeni gelmiş ve ilk kez kavuşmanın mutluluğuyla okudum. Ama bir kez okumak yetmez. Tatmak lazım.

Sayın Dara Kılınç’ı kutlarım. Ne mutlu ona. Şimdi mis gibi basılmış; terü taze üç tane kitabı var. Dilerim diğerleri de bunları izler…
…………………………………………….
Delal Dara Kılınç. “Gölgeler Sesler Hevesler). Denemeler. Meşe Kitaplığı . İzmir. 2014.
    “      “        “    . “Metalik”. Öyküler. Meşe Kitaplığı . İzmir. 2014.
    “      “        “    .  “Çamur Çağı”. Şiirler.. Meşe Kitaplığı . İzmir. 2014.