Gazze'de çocuk olmak, onlar hiç çocuk olamadılar

Aslında onlara çocuk demek, diyebilmek ne kadar doğru. Onlar hiç çocok olamadılar ki. Bilmiyorlar nasıl çocuk olunur, çocukluklarını yaşayamamışlar ki... Hayata yeni gelenler bomba sesleri altında gözlerini açmışlar, onlardan bir boy büyük olanlar da oyun oynamayı çatışma sesleri altında öğrenmişler. Şanslı olanlar tesadüfen hayatlarına devam etmiş, şanssızlar ise arkadaşlarını bırakıp geldikleri yere dönmüşler.

Umursamaz bir toplum, umursamaz bir dünya olmuşuz.

Çıkar olmayınca bana dokunmayan yılan bin yaşasın…

Şu Gazze haberlerini izledikçe, okudukça, dinledikçe ya da haberler aklıma geldikçe içim cız ediyor. Nasıl oluyor da Irak durup dururken Kuveyt’i işgal ettiğinde dünya ayağa kalkıyor, sözde modern ve saygılı olan Avrupalılar öyle ahkam kesiyor, dur yapma siviller ölecek, o olacak bu olacak diyor da Gazze’de siviller gerçekten ölürken milletin kılı kıpırdamıyor. Acaba birşeyler yapsak mı yapmasak mı? Bilmem ki nasıl olur? Belki Birleşmiş Milletler’den yardım göndermelerini isteyebiliriz. Amaaan canım, orada petrol yok altın yok, siviller ölmüş kime ne? Bizde de zaten kriz var, bir sürü bankamız battı, ekonomi dip yapmış. Bunları bir kurtaralım da önce gerisi allah kerim. O fotoğraflara bakarken de mi hiç sızlamıyor için ya? Kan revan içinde çocuklar, hepsi bir tarafa dağılmış, korkudan titriyorlar. Son bomba haber de tuz biber: “Bombalar Birleşmiş Milletler Okulu’nu vurdu. Çoğu çocuk, sadece bu saldırıda 40 kişi, toplam 599 kişi. Sadece 10 gün içinde. Filistin İnsan Hakları Merkezi açıklamış, 133 çocuk, 33 kadın ve 6 sağlık görevlisi olmak üzere 599 tane ölü. Ama kıpırdayan yok bu eziyeti durdurmak için o çok beğendiğimiz, kendimize örnek aldığımız Avrupa’mızdan… Acaba ben bir yerlerde birşeyler mi kaçırdım, aklım almıyor bu durumu…

İşte Avrupai anlayış, işte insan hakları, modern ve barışçıl toplum, uzlaşmacı birlik, eşitlik, hümanizm.

Biz de uğraşıp duruyoruz onlardan olacağız diye…