Geceye Karışır Bekleyişlerim.

Geceleri gelir yüzün…
Hep geceleri…
O kimseye benzemeyen ses tonun.
Bir şey anlatırken gözlerimin içine kilitlenişin…
Hep geceleri gelir aklıma sevgilim.
Bazen sesini duyarım habersizce,
Karanlıkların içinden kulağıma fısıldarsın usul usul.
Hep aynı ninniyi söylersin.
Ne zaman korksam ne zaman umutsuzluğa kapılsam
Gülüşün gelir aklıma…
O kimselere benzemeyen gülüşün.
Ne zaman bir şarkı düşünsem,

Senin mırıldadığın o şarkılara takılır dilim.
Ne zaman bir deniz görsem,
Seninle aynı denize bakıyormuşcasına umut dolar içim…
Sabahları gözümü açtığımda,
Annesini arayan bebekler gibidir gözlerim biraz ağlamaklı biraz aç…
Hani yüzünü görsem,
Sevinç çığlıkları atacak yüreğim …
Hani yanıma uzansan deli gibi çırpınacak yüreğim …
Ne zaman ismin geçse bir sohbette,
Uyuşur ellerim.
Benden önce özler tenini,
Ne zaman bir parfüm kokusu gelse burnuma,
“Bu onun değil. ” derim…
Ne zaman sana benzeyen biri geçse yanımdan,
İsminle seslenirim…
Ama en çok geceyle birlikte gelir özlemin.
Geceye karışır bekleyişlerim.
Ve bu yüzdendir sabahlara dek seni bekleyişim.
Ne zaman pencerenin önünden biri geçse,
Seni isterim.
Bir öksürük sesinde bile,
İçin için titrerim.
Dünya dönse önümde,
Yine de sen dön isterim.
Gece gibidir bekleyişlerim…
Sabah olunca sensizlikte dirilirim.
Deliririm.