Gelecek

Biri gelir, biri gider derler şu hayatta. Gerçekten öyle; biri gelir biri gider ardı arkası kesilmez lanet sınavların. Haberimiz olmadan doğduğumuz gün bir yarışa sokulmuşuz biz.

Kimi zaman lanet etmişiz, kimi zaman boyun eğmiş… Kimi zaman isyanlarımızda bağırmışız; ‘Bana sorup da mı yaptınız beni?!’

Ama yine de devam etmişiz o yarışa. Zorunda kalmışız, tamamen baskı altında… Sınanmışız, ağlamışız, bağırmışız, hiç susmamışız, kimi zaman sesimiz kısılmış içimizden haykırmışız.

Durmadan koşmuşuz iyi bir geleceğe. Hiç ulaşamadığımız gelecek hakkında ağıtlarda bulunmuşuz, mum yakmışız, dilek tutmuşuz, dua etmişiz bizim şu Ütopya’ya…

Koşmuşuz hep, yönlendirilmişiz, ‘ayrıl da gel, geç de gel, kop da gel!’… bu gece gel…bu gece gel ‘gelecek!’…