Geliver artık

Ömür boyu ağlasamda gam yemem artık

Zalimce kara sevdadan nasibimizi aldık

Niçin bu dünyada mutlu olmayıp ağladık

Uzat ellerini elimden tut, tutuver artık.

Rahat bırakmaz, gözlerimin önünde hayalin

Tutmak isterim kaybolursun nazlı yarim

Aşkına dayanacak kalmadı halim

Şu gönül yaramı sar, sarıver artık.

Sevdim deli gibi aşkından tadamadım

Eridim kül oldum aşkından tadamadım

Niçin bu dünyada ben mutlu olamadım

İçin için ağlatma gel, geliver artık.

Sevda trenin geçmez oldu buradan

Ellerim boş gözlerim yaş doldu arkandan

Vakit yanaştı gel geliver artık geç kalmadan

İl il aratma gel geliver artık.

Yaşamıyorum artık sensiz ben

O duygularım hayallerim sönmeden

Ruhum diğer aleme göçmeden,

Uzaklardan koşupta gel, mutluluklar bizim olsun geliver artık

                                       (Hüsnü Çulhaoğlu, 1982, Sinop)