- Kategori
- Deneme
Gelmesemde bekle beni
Bekle beni; Sessizliklerin ardında sensiz gecelerde; umutsuzluğunun bittiği yerde. Bir kapının umarsızca açılıp-kapanmasını seyrederek. Kapıyı açacak kişi benmişim gibi. Ya da senmişsin saklanan; ben seni arıyormuşum gibi.
Bekle beni; Yalnız bir çam ağacının altında üzerine sisin çökmesini bekleyecek kadar olsa bile. Çünkü sana ben tıpkı çamın iğneli yapraklarının, sise olan bağlılığı kadar bağlıyım. Ve seni seviyorum; yüreğim yokuşlara gebeli. Arsız ipe sapa gelmez biri gibi görünse de bedenim; kalbim yaralı. Ve ben gebeyim sana; tıpkı hamile bir annenin karnındaki çocuğa olması gibi.
Bekle beni; Bensizlik seni ne kadar yaralasa da. Ya da sensizliğin beni yaralaması gibi. Sensizlik bir uçurumun kenarından atlayıp bulutların üzerine yükselmeyi ummak gibi. Aslında senle atlamak uçurumdan ebedi buluşmadır; kavuşmadır; Ancak sen olmadan atlamayı da unutmak gibi.
Bekle beni; Sessiz gecelerde gökyüzünde bir kuyruklu yıldız bekler gibi. Yönünü kaybetmiş deli dolu bir avare gibi. Sanki bu avareliği de benden almışsın gibi. Seni aradığım uçsuz-bucaksız diyarlarda; sensiz geçen her günümde hiç yaşamamış; bir çölü serap diye yutmuşum gibi.
Bekle beni; Hayatın yorduğu köşe başlarından ben çıkacakmışım gibi. Ya da benim seni aya benzetmem; her resim içinde bir sen bulabilmem gibi. Sen susuzluk çölünde bir serapmışsın ben ona yetişemeyecekmişim gibi.