Gezi Parkı Şiirleri

Gezi Parkı Şiiri .1 :  Gezi Parkı Gezi Parkı Olalı

Takla makla
Gidiyoruz sevgilimle
Gezi Parkı’na
Kızın ağzından girdim
Burnundan çıktım:
Bak, kızım..
Orada Toma yok…
İsot bombası yok
Eli silahlı adamlar yok..
Atom bombası yok…
Hiç korkma
Yanında da ben varım
Kim küfrederse, dalarım..
Hiç korkma..Anladın mı
Derken gelmişiz
Gezi Parkı’na
Gezi Parkı kapalı
Önündeki polisler
Çok havalı..
Şimdi biz nereye gideceğiz be..
Bu kızı nasıl öpeceğiz!

Hay Allah!

Gezi Parkı Şiiri .2 :Toma, Pala ve saire…

Taksim Anıtı önünde
Sırıl sıklam
Toma’lardan epey duş almışız
Bir de korkumuzdan
Epey su salmışız..
Titreyip duruyoruz orta yerde
Ha geldi ha gelecek
Palalılar…
Vallahi azim şan..
Tam bir metre
Keskin mi keskin
Hz.Ali’nin kılıcı gibi
Yalnız adalete değil,
Kalkınmaya çalışıyor
Maaşla mı, saatle mi
Onu bilmem…

Şaşırdık kaldık…
Bir taraf Toma..
Bir tarafta Pala..
Bir  tarafta da tabanca..

Allah sonumuzu hayır etsin!
Allah sonumuzu hayır etsin!

Gezi Parkı .3 : Çaresizlik…

Nereye kaçsak bilmem ki:
Park kapalı…
Taksim’de Polisler..
Caddelerin başında Toma’lar..
Caddelerin sonunda eli silahlı
Militanlar…
Bir oraya bir buraya

Hani biz ağaçları  kurtaracaktık..
Öyleyse bizi kim kurtaracak!

Gezi Parkı . 4 :  Bir devrin hikayesi

Önce Gezi Parkı vardı,
Gezi Parkı’nda ağaçlar

Sonra ağaçları kesmeye
Karar aldılar…

Sonra polisler geldiler
Önce nasihat ettiler
Sonra copları çektiler..

Sonra Tomalar
Sonra sopalar
Sonra palalar
Sonra silahlar

Sonra Ethem Sarısülük
Sonra Abdullah Cömert
Sonra Ali İsmail Korkmaz

Artık cennetteler…

Onların anneleri ise
Bu dünyada
Ebedi yanmakta.

Faşizm gülmekte
Konuşmakta
Yalan söylemekte

Ve giderek bitmekte
Ve giderek tükenmekte.