- Kategori
- Şiir
Gidemiyorum Bu Aşktan
dilinden dökülenleri
tam orta yerine konduruyosun
kalbimin
sen konuştukça
bir kuş gibi çırpınıyor kafesinde
kalbim
kendini yırtarcasına
sonra
susuyosun bıçak keskinliğinde
boşluk duygusunu soluklayarak
o da susuyor
çekilip yorgun anılar zamanına
çiziyor gözlerinde
kara kalem resimlerini
bu son, bu son diyor içi
lâkin nâfile
her seferinde, iflâh olmaz
aşkına köle kurbanlığın
yeniden aralandığında dudakların
dev fenerler değiyor gözlerime
kamaştıran bakışların
mutlandırıp
giriyor yeniden gönül gözüme
ölü kulaklarım
işitmiyor
yabancı kendi söylediklerine
gözlerim
kendi gördüklerine göre ayarlıyor
her şeyi
bir ayın sıcak mumu altında
boğazımı sıkan yumru gevşiyor
mutlu bir yenilginin
sarhoş boşluğunda
yüzüm farklı iki insan
yıldızlar düşüyor
tane tane gökyüzünden
hepsi birer ateş oluyor bedenime
gözlerindeki akisli sularda
sıcak bir yaz gülümsüyor bana
umudun çürük ipini çeksem de
sevincimin çıldırışını duyuyorum
kalbimde
yeniden gitsen
aramıza görünmez camlar çekilse bile
sevgi yeniden dilsizleşse
gidemiyorum bu aşktan
zaman zaman görünen
aşkın saklı kokularında
anlıyorum, özlemin yetecek bana
razıyım
gözlerindeki âşinâlığıma
9 Ocak 2009
https://www.youtube.com/watch?v=orvvR4lybI0
Hâdiye Kaptan
c)-Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.