H a y â l i m

karanlığın uzak köşelerinden

aydınlığa çağıracak, ayak sesinizi bekliyorum

bıkıp usanmadan

çoğunlukla melânkolik /kendimi kanatarak

yine aynı yerde, sizi yazarken kalemim

gecikmiş bir merhabayla

sislerin içinden sıyrılıp, gelişinizi hayal ediyorum

aklımın daimî misafiri

baş tacı ettiğim, masal şehzâdesi

bilir misiniz

sevgiden ördüğüm taç ağır gelirken size

o donuk bakışınızdan

gizli bir yara kanar içimde

kalemim

bir şehlâ bakışınızdan

siz'li kelimelere ayak bastığından beri

unutmayı bilmeyen yüreğimde

varlığınız /ruhumu ezen ağır yük

kanımda dolaşıp yayılan, büyülü bir iksir oldu

yalnız siz açıyorsunuz hayata kapalı yüreğimi

dayanılması güç bir sürgün bu

sizi terk etme umudu, ölümün açık kapısı

ancak/ ben sizi kaybetmekten ölesiye korkuyorum

eğer kayboluyorsa suya düşen gölgeler

su terkediyordur yatağını

ölüm eşittir ölüm

yaşam eşittir yaşam

sürdürür bu denklemi /bildiğim

siz gelmeyen baharların, tutunduğum bekleyişisiniz

hep özleyeceğim deniz/in tuzusunuz dudaklarımda/ki

hep var olup, hiç gidemeyeceğim uzak bir liman hayali

düşsel varlığınız, ya da

mesafeler/ engel değil ki sizi sevmeme

kar beyazı masumluğunda, hayalim kalın hep

hatırladığımda/ kalemimin ucunda

her şey siz oluyorsunuz nasılsa

13 Ağustos 2010

Hâdiye Kaptan

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....