Gidenden kalan

Gittin

Aklıma tüm ayrılık şarkılarını kazıyarak;

Bana verdiğin sarı çiçekler gibi büküldü boynum

Evin içinde kokun sızım sızım sızladı burnum.

Gittin

Pazardan senin için aldığım çilekleri bilmeden

Dolaptaki sütlaçları yemeden……

Odanda eşofmanların kalmış;

Yerden kaldıramadım;

Gözlüğünü portmantoda

Kitaplarını masada unutmuşsun

Alamadım.

Uyudum yatağıma kıvrılıp

Ağlayamadım…..

Gittin……

Bana düşen susmak ve

Bir daha ki gelişini beklemek.

Hüzün çiçeği olsam da belli etmemek……

Gittin

Ev bomboş

Oda sessiz

Televizyon öksüz…..

Bana düşen

Çamaşırlarını yıkayıp

Odanı temizleyip

Yeniden gelene kadar

Dimdik beklemek….

Belki de annelik bu demek

Biraz hüzün

Çokça özlem

Ve beklerken bile

Sevmek;

Yanında iken bile özlemek……

Gittin

Sitemim yok

Bana düşen anlamayı bilmek………..

Gittin; vazoda bana verdiğin sarı çiçekler ve

BEN…..

Yonca’ dan not: Bazen sevmek çok ağır olabiliyor ve koşullar en sevdiğinizi bile çok yakın ama çok uzak kılabiliyor. Ve işte o zaman; şimdi olduğu gibi bu acılardan süzülüp gelmiş kadına sadece yazmak ve yaşamak düşüyor; dibine kadar………