- Kategori
- Şiir
Gidenler

siliniyor tüm izler...
Çoçukluğumuzdu akıp giden gözlerimizden.
Duvardaki asılı fotoğrafta.
Bizi alıp götürendi taa yanımızdaki.
Ve; bir avizenin gölgesinde kalmıştı gülümseyişlerimiz.
Bulanık, belirsizleşmiş, eskimiştik.
Bir memurun paltosu gibi.
Çaresizdik memur gibi, giyinecektik bu hayatı tüm sorumluluğla.
Buna rağmen;
Sonunu umutlu bitiren bir şair duyarlılığındayım...