Giderken ardımda/ 2-

Tren uğultulu sesler çıkara çıkara ritimli bir aksin çizgisinde ilerlerken, karşısında eşinin omzuna yaslanarak uyuyan yaşlı kadına ve onu üşümesin diye şalı ile örten erkeğin yüzündeki izlere saygı ile baktı genç kadın.

Pervazlardan sızan rüzgar içini ürpertse de uykusunu engelleyecek kadar kuvvetliydi.

Gecenin sessizliği ile rüzgarın uğultusu vals yapıyordu sanki, uykusuz gözlerinde döne döne.

Pencereden baktığında süratle uzaklaştığı sevdası her durakta sanki bir adım daha içine saplanıyordu,

böyle habersizce kaçmak diye düşündü kendi kendisine.

En azından sormalıydım.

Kendisini sorgularken sevdiği adamın bir parçasını söküp koparmanın verdiği ince bir intikam ile sarıldı yüreğinde ilmek ilmek ördüğü analık duygularının tezgahına.

Şehir dışına çıkmalar, telefuna ulaşamayışım, iş toplantıları ve bu resim.

Bunların açıklamasından kaçmıyormuyum sanki diye hoyrat bir tebessüm kapladı yüzünü genç kadının.

Ağlama hissi ve kendisine acımakta direnen alaycı bir tebessüm; hep birlikte hucum etmişti sanki yüzüne.

Yıllarca beklemişlerdi bir çocukları olması için oysa.

Elindeki tahlil raporunu doktorundan alarak eşinin ofisine uğradığında çılgına dönmüştü eşi.

Sabahın altısında, kış ortasında dükkkan dükkan çilek aratırken,
mide bulantılarına karışan uykusuzluklarının arasında ne güzel mesajlardı
ana olmaya dair ne güzel bulgulardı, sabaha kadar ayakta dolaşmalardı.

Arka bahçede apartman bahçıvanın özenle diktiği şimşirler, setin etrafından az ilerideki gül fidanlarına kadar uzanarak, sarmal çizerek geri dönüyordu.

Aralara serpiştirilen hercailer ve sümbüller kokuları ile penceresini açanlara hoş bir günaydın diyorlardı sani.

Bahçenin sol yanındaki erik ağacına konan kuşların cıvıltıları da eklenince bu güzelliğe doyum olmuyordu.

Sabahın erken saatlerinde çayını yudumlayarak bu manzaraya bakmaya doyamıyordu.

DEVAMI OLACAK...