Giryan Hoca Efendi

Ey gidi sevgili gül bahçesindekiler
Bin üslûp bilen dünyan ahretin
Öyle atardamar

Zaman inkâr zamanı
Geçmişi telli bir başka
İçgösterir yalnızlıklar

Kendinden geçmektedir aşki
Ağlatan ağlayan bi zar
Duyulur mağarandan bağrışlar

Seninle beraber rakı deryasına düşsek
Hiç çekilmezsin ki hoca efendi
Isırırsın yine mâr.

 Nil Alaz