Gökyüzünün asi sesi uçurtmalar

Şöyle bir düşünün lütfen. Güneş aydınlık yüzünü göstermişken, hava baharın tertemiz kokusunu sürmüş iken, rüzgar ne deli ne durgun esiyor iken, böylesi bir günde içinizden neler geçer kimbilir? Ne yalan söyleyeyim beni ilkin çocukluğumun sokak oyunlarına götürdü. Yemyeşil sahil şeridinde elimde derme çatma ama umutlardan yapılmış bir uçurtmayla gökyüzünü keşfe gidiyorum sanki. Gerçi şimdilerde o eski mahalle oyunları kalmadı ne yazık ki! Artık çocuklar evlerde bilgisayarın karşısında oyalanmayı tercih ediyor. Ama yine de eski kültürü yaşatan bir kesim var. İyi ki de var. Çünkü bu tutku anlatılarak yaşanamaz. İşte bu tutkuyu ilerleyen yaşlarda kendilerine hobi edinen kesimlerce açılan uçurtma kulüpleri sayesinde de daha fazla kitleye ulaşılabiliniyor. Şayet Kordon boyunu gezerseniz görürsünüz ki, büyük küçük herkesin elinde birer uçurtma. Aynı zamanda bu kulüpler, uçurtma uçurmayı bir hobi olma özelliğinin yanı sıra sürekli yapılan bir aktivite haline getirmiş durumda.

Gökyüzün sokak çocukları uçurtmalar bize ilk anda çocukluğumuzun içine sığmaz anıları hatırlattı. Onlar ki, özgürlüğün en nadide simgeleridir hayatın. Rüzgar estikçe bir o yana bir bu yana gökyüzünde kuğu gibi dans eder. Derken bir elimizde uçurtmanız bir elimizde anneniz sahilin en havadar yerinde bulursunuz kendinizi. Tarih kitapları uçurtmanın çıkış zamanını M.Ö 300 yıllar, anavatanını Çin olarak gösterirken; uçurtma uçurmak 21. yüzyılda evrensel bir aktiviteye dönüşmekte. Öyle ki, İstanbul'da yeni açılan uçurtma müzesi, her yıl düzenli olarak yapılan festivaller, bu festivallerde verilen ödüller, kendi uçurtmanı kendin yapma teknikleri ile giderek her kesime yayılıyor. Güneşin ışıltısını, rüzgarın deli divane esintisini ve içinizdeki çocuksuluğu kaçırmayın, uçurtmanızı gökyüzünde gezdirin derim. Bırakın da desen desen, şekil şekil uçurtmalar gökyüzünde birbirleriyle öpüşsünler...