Gölgemin bile izi kalmamış artık...

Uzun yıllar oldu oradan ayrılalı...

Yürüdüğüm caddeler...

Dolaştığım sokaklar...

Gezdiğim parklar...

Değişmiş.

İnsanları değişmiş...

Havası değişmiş...

Herşeyi değişmiş...

Değişmeyen tek şey oraya ait anılarım sanki.

Geçmişin ekranında donup kalmış hepsi.

İnsan gerçekten de anılarıyla yaşıyormuş hayatta.

Yaşadığım yerlere şöyle bir dönüp baktığımda gördüm bunu.

O sokaklarda artık yokum ben.

Caddelerde yokum.

O apartmanda yokum.

O evde oturan bir başkası artık.

O şehirde dolaşan bir başkası.

Hayat...

Devam ediyor bütün canlılığıyla.

Benimse...

Artık gölgemin bile izi yok o sokakta...

Caddede...

Parkta.

Birgün...

Dünya üzerindende silinecek bana dair herşey.

Herkes gibi.

Anılarımla yaşadığım bu dünyada...

Anılarda yaşayacağım ben de.

Herkes gibi.

Hayat işte :)