Göremediğim düşlemlerim için...

"Olabilmek" (!) ve "Bilmemek" (!)

Tek ve yalnız başına bir şeyin ya da birinin peşinden gitmek!

O'nun anlamlarına, anlatılarına tutunmak; başka birinin,

bir "şeyin" eline tutunmak (!) kendini anlatabilmek (!)

anlatılanı anlayabilmek (!) sevebilmek ! Yoklukları, hüzünleri

ve nefretleri ile ortak olabilmek, tekrar sevebilmek; gülmeleri,

düşlemleri, beklentileri ve sevinçleriyle birlikte yaşayabilmek;

artık olmayanlarının anlamını dinlemek ve yaşayabilmek.

Annesi, babası, kardeşleri, arkadaşları ve dostları

ve sevgilileri gibi seslenebilmek, "olabilmek".

Eski hallerinin sevincini, mutluluğunu sunabilmek; elini

omuzuna koyup gülümsemek ve "merhaba" diyebilmek.

İstemek; dostluğunu, arkadaşlığını, anneliğini ve yalnızca

sevgisi için, "Lütfen" diyebilmek.

Bu yaşamın üzerinde, her nerede olursa-olsun,

her ne halde bulunursa-bulunsun; ister ağlasın-ister gülsün,

ister hüzünlensin-ister sevinsin,

ister ise gökyüzünün yüceliğine divane olsun;

veya toprağın bereketini bedeninde taşısın;

isterse yüreğinde Tanrıların yalnızlığını yaşayan olsun:

Hiç, ama hiç hayıflanmasın, bütün Yıldızlar ve bütün Güneşler olması gereken yerlerindedirler,
aynı o'nun gibi.

Benim mecburiyetlerim bendendir, yıldızlardan-güneşlerden değil, var oluşumdandır.

Senin hallerin sendendir, adın ve rengin ruhundur, gözlerin ve yüzün yıldızlardan-güneşlerdendir


Görünmeyen Düş'üm

düşlemek
ya da
yanında olmak
güzelliğinin
hallerini seyr etmek
ve bilmek

senin
adını ve ruhunu duymak
yanında olmak

ya da
sıcaklığını düşlemek
üşümelerimi düşünmek
ellerimin
ayaklarımın değil
gözlerimin
aklımın üşümelerini
yalnızlıklarını
biçareliklerini
düşünmek

ve senin hallerini,
sevdalarının hüzünlerini
düşlemek
bu benim sevdam
sen
ne düşlemektesin (?)
bilmiyorum!

(y.t:25-02-2008)


Blog yazım tarihi: 06-03-2008