Gözü açık giderim bu dünyadan...

Eğer insanıma olan borcumu ödeyemeden, söyleyecek sözümü bitiremeden gidersem bu dünyadan; bilesin ki, gözü açık giderim bu diyarlardan...

Eğer helal lokmama haram karışmışsa, haramımı helalimden ayıramamışsam ben; iki gözüm iki çeşme olur gerçek olan hayata göçtüğümde...

Ülkeme, bayrağıma, vatanıma, vatandaşıma hakkıyla sahip çıkamamışsam, bu milletin Kabe'si yüce Türk Meclisi'nden duyuramamışsam sesimi dünyaya; o ses kıyamete kadar yankılanır arş-ı alada...

Şu yazdığım satırlar, bir gün olur da, yitip giderse, varması gerektiği yere varamadan; harflerimin sesi kısılır, yazılarım okunamaz olursa, devri geçtiğinden, inan ki kıyamete kadar huzur bulamam ben...

Aşkımı, hani şu neredeyse doğduğum günden beri aradığım biriciğimi bulamadan evren değiştirmek, boyut atlamak zorunda kalırsam; bilesin ki, bu değişikliğin gönüllü tarafı ben değilim; güzelim benim...

Doğru bir evlat yetiştiremeden, gönlümdeki hayırları yapamadan, anamın adını kıyamete kadar yaşatacak koruyu, ormanı kuramadan ayrılmak zorunda kalırsam bu dünyadan; ruhum burada kalır, giderse bedenim gider.

Yetimin, öksüzün gözyaşı kurumadan, sokaktaki kedi, köpeğin karnı doymadan, evsiz, barksız adamın yüzü gülmeden çekip gidersem, ya da çekiştirilip götürülürsem bir yerlere; aklım hep buralarda kalır. Sözlerimi sakın haaa unutma.

Zalimin zulmü bitmeden, anaların gözyaşı dinmeden, savaşlar, vicdansız, izansız, merhametsiz hükümdarlar silinmeden yeryüzünün tümünden;

Bana rahat bir uyku yok toprağın kara bağrında...

Güçlü olanın değil, haklı olanın kazandığı bir dünyayı göremeden...

Savaşların tümünü yok edecek sonsuz bir barışa kavuşamadan şu güzelim dünya...

Büyük büyüklüğünün, zengin zenginliğinin, güçlü gücün hakkını, adaletini veremeden çekip gidersem bu dünyadan...

Bana rahat bir uyku yok toprağın kara bağrında...

Sakın haa! güzel gözlüm, beni unutma...

Not: Yazıda kullanılan görsel www.yasamresim.blogspot.com adresinden alınmıştır.