Gözümü kaparım, lincimi yaparım!

Nasıl bir toplum olduk biz böyle. Artık linç etmeyene, linç eylemine karışmayanlara kız vermiyorlar galiba. Tarih 30 Ağustos 2006, yer kutlamaların yapıldığı vatan caddesi; Lübnan'a asker göndermeyi protesto etmek için pankart açan 4 genci kutlamalara katılan halk daha ne olduğunu doğru dürüst anlamadan linç etmeye kalkıyor. Belki de kendilerine acımasızca vuranlardan birinin kardeşinin "yaşama" hakkını savundukları için "ölesiye" dayak yiyorlar. Ne güzel bir halk olduk biz böyle; anlar anlamaz linç ediyoruz. İnsan bir anlar, iyice öğrenir sonra linç eder değil mi? Ama yok, Ramazan'da iftar topunun sesini duyan çocukların masaya koşuşturması gibi, bir aykırı ses duysak, bir değişik renk'te pankart görsek hemen biniyoruz insanların tepesine. Yahu bir sakin olun sevgili halkım, böyle anlamadan dinlemeden linç yapılır mı hiç?

Ben şu sözümüzü çok severim: "Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur". Son yıllardaki linç geleneğimizi de düşünürek artık bu sözün yanına yeni bir söz eklenmesi kaçınılmaz hale gelecek galiba. "Türk'ün Türk'ten başka linç edecek kimsesi yoktur" diyeceğiz sanırım bundan böyle. Zira o kadar güzel linç ediyoruz ki birbirimizi, İstanbul Emniyet müdürümüz bile bize aferin yolluyor, "bravo vallahi, bu linçte çok güzel bir performans sergilediniz" demeye getiriyor. Basketbolda 12 dev adam şu sıralar yeri göğü inletirken, Türkiye'de 70 milyon Linç adam birbirini yemek için can atıyor kaç senedir. Artık lince katılmayanı adam yerine koymuyorlar, toplumdan dışlıyorlar bu memlekette. Varsa yoksa linç, tek yol tek kurtuluş linç. Bu memleket ancak linçle düzelir. Tüm sorunlarımızın çözümü linç.

Fazla abarttım ben de galiba. O kadar da değil hani, çok acımasızca davrandım gibime geliyor özü hoşgorülü olan halkıma. Zira linç etmenin sözlükteki tam karşılığı, yargılamadan öldürmek imiş. Evet evet, özür diliyorum halkımdan, çok yüklendim onlara. Biz zaten linç yapmıyormuşuz ki; şunun şurasında kaç kişiyi öldürdük ki son eylemlerimizde, sadece linç etmeye kalkıştık ama sonunda yufka kalbimiz dayanmadı bıraktık onları. Yok yok biz linç etmiyoruz ki, temsili linç gösterisi yapıyoruz yeni kuşaklara. Belki onun için kutlamıştır sayın Cerrah bizi, ülkenin düşman işgalinden kurtarılışının temsili birliklerle canlandırılması gibi, halkın da linç eylemlerini böyle teatral ve gerçekçi bir şekilde sergilemesini takdir etmiştir. Yoksa biz kimseyi linç etmedik ki, yargılamadan öldürmedik ki, sadece yargılamadan ölesiye dövdük. Bunların arasında çok şey var.