- Kategori
- Deneme
Güle güle zarif insan

Yüzünde gülücükler ile selamladı herkesi Ölüdeniz blog toplantısına geldiğinde.
Her zaman sakin ve neşeli hali ile bir başka güzel bakıyordu insanın yüreğine.
Hastalığı ve eşinin rahatsızlığı asla yaşamdan küstürmemişti onu tanıdığımda.
Kızına nasihatler veriyordu inceden inceye.
Öğütlerini oyunla sunardın gözünün nuruna.
Bilge kızımız ne de düşerdi annesinin ve babasının üzerine. Onlara bir şey olmasın diye gözlerinin içine bakıyor ve üzmemeye çalışıyordu neşe saçarak etrafına.
Eşi yeni kalp krizi geçirmiş ama, geziye katılmayı moral olarak gördüklerini dile getirmişti sevgili Nergis Hanım.
Aklı evde ki hayvan dostlarındaydı. Gönlünün bir kısmını da onlara ayırmış gelmişti Ölüdeniz’e.
Olmadı Nergis Hanım yakışmadı, buraları sensiz bırakıp gitmek. Söz vermiştin önümüzdeki senede gelecektin? Yaşam tutturmuyor o sözleri değil mi?
Çıktığın yolda sana rahmet dilemek istiyorum kendi ve yüreği güzel insan.
Güneş dokunuyor diye gölgelere kaçardın…
Hayvanlarını bırakıp bir yerlere gidemezdin…
Bilge kızını, denize girip açılmasına izin vermezdin, ya bir şey olursa diye…
Eşinin yemeğini, içeceğini kontrolsüz vermezdin….
Ya şimdi…..
GÜLE GÜLE GÜZEL DOST..