Gün'e gece

Hüzne gebe GÜN uyanıyor işte

Gözleri mahmur

Yataktan kalkıp balkona çıkıyor

Kalabalık, rengarenk caddeye bakan

Küçük ama ömürlük balkona

Vücudu hala sıcak

Ufak bir titremeden sonra

Uyanıyor iyice

Köşedeki fırından taze ekmek kokuları getiriyor rüzgar

Tereyağıyla nede güzel gider

Ve beklenilen çıkıyor işte evden

Bütün bu sabahların erken kalkışları onun için

Onu görebilmek için

Önce evin basamaklarına oturup

Bağcıklarını bağlıyor

İşe giden Rüzgar Beyle selamlaşıyor

Doğrulup gömleğini, montunu düzeltiyor

Okula geç kalmış Güneş'i koşaradım yanından geçerken sıkıştırıp

Yanağından bir makas alıyor

Sonra o siyah saçlarınıda düzeltip yürümeye başlıyor

Tüm ağaçlar, çiçekler, hayvanlar selam duruyorlar sanki

Onu gören insanların yüzünde tarifsiz bir gülümseme

Ve işte o an

Gün'ün balkonuna bakıp el sallıyor

Ah! Gün'ün kalbi öyle bir gümbürtüyle çarpıyor ki

Kulakları zonkluyor, elleri terli

Gözleri hala onun üstünde

Gün sadece gülümseyebiliyor

O dönüp arkasını giderken

Gün hala gördüğünün bir rüya olmaması dileğiyle

Arkasından bakıyor

Hüzne gebe uyanan GÜN

Mutlulukla dolduruyor saatlerini

Öylece balkonda durup

O geçti diyor içinden

O geçti dünümden, bugünümden

O geçti

Gece geçti

GECE...

FBA