Şarkı söylerim belki hayata...

Yağmur yağıyor

Baharın ilk habercisi

Benim gibi avanakları ıslatıyor bir bir

Hüzünkarların bardağını doldurup, taşırıyor

İnsanları bir dam altında buluşturuyor

Belki de hiç karşılaşmayacakları, tanışmayacakları topluyor

Bir sigara ateşinde sevgiler tütüyor

Oysa ki sobada ne odun, ne kömür var

Boş oda

İçi dolu insan düşleri

---

Sırılsıklam, soluk soluğa yaşıyorum burda

Büyüyorum dağ ,tepe yeşil değil; çorak arazimde

Hüzünleri asıyorum her bir yağmur damlasına

Beni bul diye her şehrin sokaklarında

Kaldırım arasında, çatıdan kafana damlayıp saçlarını bozan

Billur, berrak, saf taneler oluyorum

Bir ıslanıp, bir ıslatıyorum

Akıp denize dökülüyorum

Sevdiğim balıklar mercan kırmızı

Yağmura susamış bu lacivert gönül

---

Doyuyorum suya, sana doğduğum gibi

Hasretler, nefesler arasında

Soluyorum

En yorgun toprak kokusunu

Boğuluyorum

Bu keşmekeş trafikte

Beyaz martı kanatları üzerinde bir yolculuk düşümde

Uyanmak en acısı

Bu susuz yağmurda

Tomurcuksuz ilk baharda

Sırtımda yeşil hırka

Konuşmaktan, yazmaktan başka

Şarkı söylerim belki hayata...

FBA