Günce. Akşam Demlenmeleri 3: Yastığım

Bak yastığım
Başım yorgun,
Yorgun bir baş nasıl dinlenir
Sen bilirsin
Şöyle bir havalanır, silkinirsin
Sonra, ne ninniler, rüyalar
Hülyalar verirsin... 

Büyüksün sen yastığım
Sen de ne gizler saklı
Aklı karalı
Gözler kapanınca
Karanlıklar içinde
Işıklar yanınca
Senin yanındayım
Hülya!
Hülyalar içindeyim
Bilmem neredeyim
Cennette miyim
Yoksa, İstanbul’da
Yollarda mıyım
Kafam bir otobüsün
Arka yastığında
Sarsıntılar içinde
Bir de baktım
Varna’dayım
Kıyı parkı’nda
Nazım’la birlikte
Türkiye’ye karşı
Rakı içmekteyim
Ve nice geceler
Selanik’te
O büyük kulenin altında
Seni beklemekteyim
Maria Kuçureva
Akıllı kadın ve şair
Ve en çabuk soyunan
Bana inan
En güzel kadın
Rüyalarımın...
İşte böyle...
Yastığım...
Ya o Rüyalar...
Rüya , dedim de
Rüya geldi aklıma...
O bir rüya gibi bir kızdı
Gökten inmiş bir yıldızdı
Şen, neşeli , havalı...
Ama kalbi hep yaralı
Sevgilisi onu bırakıp gitmişti...
Zavallı,
Her rüyayı bir avutacak bulunur
Herkes bir gece rüyalara sığınır. 

Kalbim beni dinle
Yastığına saklan, inle
Öyle hülyalardan, rüyalardan uzak
Bir gece, bir yer bul...
Kendini dinle... 

Bu hayat geçmiyor böyle
Eskileri hatırlayıp
Kendi kendine gülmekle...