Güncelle örtüşen bir yaklaşımla aydın olmak!

Medyada boy gösteren, albenili görünümlü, okumuş yazmış, pek bir bilgili tiplere aydın denmesi ne kadar doğru?

Güncelle örtüşen bir yaklaşımla aydın olmak!

Revaçta son dönem.

Basmakalıp ya da kuramsal tanımlarla değil.

Kurumsal bir tanımda<ı>” kişisel ya da mesleki alanda, düşünme gücü ile sonuç çıkarma yani zekâ ile analitik düşünceyi kullanan, <ı> karşılaştığı her olayı, her fikri zekâ süzgecinden geçirip, bir sonuca varan kişidir.

Deniyor.

Birilerinin çıkıp da, kendilerini “aydınlar” olarak adlandırıp basın toplantıları düzenlediği ve diğerlerinin de en çok bu “aydın” adı üzerinde durup eleştirdiği bu günlerde kimin, neye göre aydın olduğunu sorgulamak gerekir mi? Diye kafa yordum azıcık.

Azıcık?

Azıcıktan fazlası, daha daha fazlası.

Ama dur karıştırma ., gerekir mi onu söyle.

Gerekir abi.

Diyoruz ya gerekir olduğunu düşündüğümüz için kafa yorduk diye.

Var mı bunun ötesi?

Öyle sorularla doldu ki beynim.

*“Antiemperyalist duruş” sömürüye, haksızlığa, gözyaşına ve acılara karşı durmadan aydın olunabilir mi?

*Gerçek aydın Bilgeliğiyle ölümsüzleşen yaşadığı zamanda değeri bilinmeyen midir?

*Bir kurşunla susturulmaya çalışılan mıdır aydın?

*Doğruları adına daha fazlasını göze alabilen midir?

*Mustafa Kemal’i görmezden gelerek, önemsiz sayarak, Ülkenin, milletin, TSK’nin kuyusunu kazdıkları için bazı işbirlikçileri tarafından ilan edilenler midir yoksa aydın?

*Maneviyata da önem veren, vicdanının sesiyle hareket eden, kendini toplumsal gelişime adamış, onurlu lider denilebilir mi aydına?

*Ahlak ve etik kurallardan taviz vermeyen midir?.

*Toplumsal yozlaşmaya karşı, insanlığı bölen akımlara karşı çıkan mıdır?

*Çıkar işbirliğine girmeden, mücadele eden midir aydın?

*Din kisvesi altında yapılan sömürüye karşı çıkan mıdır?

*İnsanların eşitliğine, insanların kardeşliğine yürekten inanan mıdır?

*Sisteme, düzene duyarsızlık ve sorumsuzluğuna tepki bıçağın sivri ucu gibi, bir merminin namludan çıkışı kalemine, konuşmasına yansıyan mıdır yoksa?

“Aydın kime denir?” sorusuna “AYDIN MISIN?”adlı oyunun sahnesine çıkıp, kendi yaşadıklarını anlatarak, yanıt arayan Sabahattin Ali, Halikarnas Balıkçısı, Orhan Kemal, Nâzım Hikmet, , Rıfat Ilgaz; 2 perde de kendimizi inandırdığımız bazı yalanlarımızla yüzleştirmedi mi bizi?

Sorular öylesine devam ettikti, bendenizin beyni de , (fındık kadar zaten) hart diski iflas etti.

Her sorunun cevabını ararken

Halktan kopmayan, hoşgörülü ve dışlamayan, kendisiye barışık, üstün görmeyen, onları aydınlatma sorumluluğu bilincindeki, aydın tiplemesini ne çok özlemiş olduğumu fark ettim.
Bu kavramlara uyan aydınlara selam olsun.

Derim.

"Karanlığın keskin ve soğuk rüzgarı bütün ışıkları bir bir söndürdüğünde karanlıkta yıldızlar parıldamaya başlar"

Aydın demek böyle bir şey işte.

Rıfat Ilgaz üstat ne güzelde dökmüşsün mısralara aydını.

Kilim gibi dokumada mutsuzluğu,
Gidip gelen karakuşlar havada.
Saflar tutulmuş, top sesleri gerilerden,
Tabanında depremi kara güllelerin .
Duymuyor musun ?

Kaldır başını kan uykulardan .
Böyle yürek böyle atardamar .
Atmaz olsun
Ses ol ışık, ol yumruk ol .
Karayeller başına indirmeden çatını ,
Sel suları bastığın toprağı dönüm dönüm,
Alıp götürmeden büyük denizlere ,
Çabuk ol .

Tam çağı ise başlamanın doğan günle ,
Bul içine tükürdüğün kitapları yeniden.
Her satırında buram buram alın teri ,
Her sayfası günlük güneşlik .
Utanma, suçun tümü senin değil ,
Yırt otuzunda aldığın diplomayı,
Alfabelik çocuk ol .
Yollar kesilmiş , alanlar sarılmış ,
Tel örgüler çevirmiş yöreni .
Fırıl fırıl alıcı kuşlar tepende ,
Benden geçti mi demek istiyorsun ?
Aç iki kolunu iki yanına ,
Korkuluk ol.