Güneş doğudan doğar... adı ''çocuk''

Orada bir köy var uzakta....

Güneşin battığı yerde,
Bir başka doğuşun müjdesi vardır.
Bir çocuk gülerse uzaklarda,
O zamanın durduğu andır.

Sarıkamış'ın bir köyünde bir okul. Ali Sofu İlkokul'u. O köyde doğmuş bir çocuk, köyün tek odalı kırık dökük okulundan mezun olur. Büyük adam olur. Sarıkamış'ın en güzel dağ otellerinin birini yaptırır. Ve köyüne kocaman güzel bir okul. Arazilerinin bütün gelirini okula verir. Her yıl okulda mezuniyet törenleri yapar ve derece alan başarılı öğrencilerini ödüllendirir. Adı Feyzi Çallı bu güzel insanın.

Sevgili neşe bu seneki ödül törenine beraber gidelim deyince uçtuk adeta. Anlatılmaz bir gündü. Köyün aydınlık anneleri, babaları gençleri sevgileriyle nasılda sarmaladı bizleri. Ya o çocuklar... Gözleri, küçücük kalpleri sevgi ve verilecek bir gülümsemeyi bile hemen alıp katıyla vermeye hazır cennet kokulu yavrular... Yokluğun içinde nasılda gönül zengini hepsi... Ya gencecik, en güzel yıllarını çocuklara, öğretmeye adayan, o yaşları küçük, büyük öğretmenler. Yaşıtlarının bir kısmı yaşamın ve yaşlarının bütün nimetlerini bol keseden harcarken, onlar 10 ay süren kar ve acımasız yaşam şartlarında sıcacık sevgiler saçıyorlar.

Sevgili öğretmenlerim; ELİF, ESRA, EMİNE, SEDA, VOLKAN, ELMAS, BEYHAN, HATİCE, DÜRİYE, İBRAHİM, MERYEM, genç BAŞÖĞRETMENİM, isimsiz kahramanlar. Sizler bizim yorgun kalplerimize yarınlar için umut doldurdunuz. Onur duyduk, öğretmeye ve sevgiye dönük idealleriniz ve kalplerinizle. Yüzündeki her çizgide çilesi yazılı ama gözleri, dudakları sevgide genç beyaz başörtülü anneler nineler. Lise son sınıfa geçen Nurcan. Güzel kızım benim. Sınıf birincilerine ödüller verildi.En güzel ödül oradaki çocuklara bilgisayar. Cin gibiler ama okuldaki bilgisayardan başka hiç bir çocuğun bilgisayarı yok. Benim, Begüm'üm her zamanki çabalarıyla bir seyler yapar biliyorum.

Ben orada hayatımın en anlamlı günlerinden birini yaşadım. Ayrılırken gönlümün bir parçasının orada kaldığını biliyorum. Güzel çocuklarım, yurdumun güzel insanları aslında her şeye layıksınız siz....

Yıllarca masa başında, memleketini yaşamadan , görmeden idare eden insanlar gördük. Güzel yurdumun her köyününe sahip çıkmanın zamanı geldi geçiyor. Eli, cebi, gönlü, sevgileri olan herkes ulaşmalı onlara. O öğretemediğimiz için kaybettiğimiz çocuklarımıza... Uzaklarda yapayalnız bıraktığımız insanlarımıza... Yıllardır kısır döngülerin unutturduklarını hatırlamalıyız artık. Bir bilgisayar, bir kitap, bir sevgi sözcüğü elimizden ne gelirse.. A.B ye girmelerin, rüyasını görürken, hala tezekle ısınan insanını, yolu 8 ay kapalı kalan köyünü ve tellerine hala kuşlar konan telgraf direklerini de görmeli rüyalarında.... Orada bir köy var uzakta, Gitmesekde görmesekte o köy bizim köyümüzdür.
SEVGİMLE

cansın erol