Günlüğümden bir sayfa

Yeni yılın ilk yazısı bugün düştü kalemime;

Küsmüş müydüm dileklerime? Dileklerim mi susmuştu?

Bu yıl döngüsünde benim sınavım yalnızlıklaydı!

Yeniyıla ,sevgilimden, ailemden ,arkadaşlarımdan ayrı girmiştim. Bu istediğim bir şey değildi, hani bazen dersiniz ya,kimseyi istemiyorum, yalnız kalmak istiyorum, sussun sesler...Böyle olsun istememiştim işte bu sefer :(

Sevgilimle olamadık, hava şartlarından dolayı ailemin yanına gidemedim, toplu taşımaya ve bu hava şartlarında yollara güvenemediğim için araçla çıkmadım, e son dakika moral bozukluğu ile kimseye kaynak olmak istemedim.

Sorularım vardı kendime, oturup onları soracaktım...

Bazen planlamadığın halde yalnız kalırsın ve bu içindeki sesleri ortaya çıkarır...

Meğer ne çok ses varmış içimde? Dört gün yılbaşı tatili + dört gün kar tatili!!! Sence de biraz fazla olmadı mı diye düşünmekteyim Tanrım! :)

Nelerin neden olmadığını düşünmemeye karar verdim , onun yerine neleri istediğime odaklandım !

Mesela evde yata yata vakit geçirmek istiyordum -iş değiştirme telaşında fısat bulamamıştım- bak işte olmuştu ?! Hatta sıkılma noktasına gelmiştim :) Not: Bu çok önemli bir dilekti (cmtesi bile çalıştığım için evimi, kedilerimi ve kendimle vakit geçirmeyi özlüyordum)

İkinci dileğim yılbaşını beklemeden -yani 2018- Bahara merhaba partisi düzenlemekti !!!

Madem kalabalık olmak istiyordum bunun için en yakın zamanda kolları sıvamalıydım! Havalar güzelleşene kadar benim de evi , misafirlerime hazırlamak için vaktim vardı :)

3.,4.,5. dilekler klişe biraz :)) Spora asıl,diyete dikkat,kendini geliştirmeye devam! Daha çok oku, daha çok yaz , film izle  vb gibi...

Ve evet etrafından dolaşsam , bir türlü yüksek sesle dile getiremesem de esas istediğim başka bir şey daha vardı...

Sevgilim de bu arkadaş masasının başında benimle olacaktı...

Bu yıl olamayan,olmayan her şeyi değiştirmek için uğraşacaktım.

Belki o zaman içimdeki sesler susardı ...Gardımı nerde almıştım? Neden yalnızdım?

Çocukken Bill Cosby karakterinin olduğu diziyi seyrederdim sık sık . ''Cosby Aile'' ' si idi sanırım ismi.Tek çocuk olarak büyüdüğüm ve anne-babam çalıştığı için ,kalabalık bir aile hayal ederdim hep...

Kalabalık, mutlu ve kendi ailem...

Yani , elbette kalabalık yılbaşı gecelerimiz olmuştu çocukluğumda ama bu sene böyle mahsun kalakalmak ,bana,çocukluğumdaki o hayalini kurduğum tabloya uzak olduğumu hissettirdi...

Bu tatiller zincirinde çok düşünür oldum bunları...Şehrin atmosferinde bir oraya bir buraya koşarken,birden durmuştum çünkü...

Değiştirmek istiyorum her şeyi,çok netim bu konuda !!! Vazgeçmek yok , pes etmek yok ;)