Güvercini de vurdular

Yüreğiyle konuşurdu...
Dost gözlerle bakardı.
Renklerimizden biriydi, belki hepimizden daha renkliydi.
Kültür zenginliğimizdi.
Diğer yanımızdı.
Hepsinden önemlisi adam gibi adamdı...
Öldürdüler...
Diğerleri gibi...
Uğur Mumcu, Çetin Emeç, Bahriye Üçok
Hepsine derin üzüntü duydum ama bir Uğur Mumcu da içim çok acıdı, bir de sana...
Evet eleştirdim seni. Biraz da Gaffurun şakacı kimliğine sığınarak “Sen bizi beğenmiyor musun?” dedim bir yazımda. Sevdiğini bile bile sordum.
Ben seni hep beğendim.
Gördüğüm bütün yazılarını okudum. Bazan hak verdim, bazan yok o kadar da değil dedim. Can Dündar anlatmış ya vurulduğunun ertesi günü ve diyesiymişsin ki ona: "'Türkiye'nin toprağında gözünüz var' diyorlar ya...
Evet, gözümüz var bu vatanın toprağında... Ama koparıp götürmek için değil, en dibine gömülmek için..."
Vatan toprağındır. Ananın ak sütü gibi helaldir.
Ama sığar mı o koca yüreğin, o kara toprağa...
Hangi hain vurdu seni?..
Hangi hain o karayı çaldı alnımıza...
Her şey olup bittikten sonra keşkeler kalır bize...
Keşke 301. madde hiç olmasaydı ...
Bu kadar hedefte olmazdın.
Şimdi ne zaman bir güvercin görsem sen geleceksin aklıma.
Ve öğrendik ki ustad; dikiş tutmayız artık, bu ülkede güvercinleri de vururlar.