Güzel bir renk takın, teninize uysun..

Hangi bilinmez renk, insanı tanımlar..
Hangi hüzün daha çok acıtır bu teni?
Bu ten hangi rengi tanır, ten hangi kokuyu seçip ardından ağlar bunca yıl?

Kaç ayrılığın ardından, maskesiz çıktı dışarı bu yüz?
Kaç maske canını sıktı, sayısı aklındamı bu yüzsüz ayrılıkların...?

Her ayrılık ayrı bir vurgun, her vurgun bir viran bu tene.Gelin açın kapılarınızı çıkın dışarı, hangi maske kimden dolayı takılmış vardır bir bilen elbette.Her bitiş bir başlangıca sürüklerken bu bedeni, en çok acıtan taktırır bu maskeyi.Gizlersin hüznünü yada viran olmuş eksilen parça parça olmuş bu bedenini.Bilirsin ki fayda etmez saklanmak kimselerden, için çeker bu bitmek bilmeyen kederi.Can çeker, canan bilmez ki derdini...

Bir maske takar ayrılığı yaşayan yetmez birde surlara bürünür, kalkanları hep devrede.Kahkahaları uzaklardan duyulur ama sızlayan kalbini bir yaşayan anlar.Sadece aşk değildir ayrılıklar, sahip olduklarını çabuk kaybetmek yada sahip olması gerektiren herşeyi hiç alamamak eline.Eksik bir geçmişi kapatacak bir maske bilen varmı?Yarıda kalmış doyasıya yaşanılamamış o çok eskilerde kalan ama mecburi istikametlerde tekrarlanan bu hüzün dolu geçmişi hangi renk bir maske ya da kaç voltluk bir kahkaha kapatır söyleyin lütfen bana..

Bir yolunu buldum ben her zaman ki yaptığım türden.Gülüyorum işime gelmediğinde, acılarıma sıkıntı veren her anıma. Eğer hayat ödevleri çok vermeseydi, bu beni ben yapan derslerim olmazdı hayatımda.Bir tarafım hep eksik olsada incitemiyor beni artık kimsecikler.Ancak ben istiyorsam alıyorum içeri hüznü..Renk versin diye takıyorum maskemi.Kalkansız yaşamayı asla tadamadım ama siz tadın ve tadını doyasıya çıkarın.Kahkalarım içten çümkü artık biliyorum kendimin kıymetini.Gidenlerin ardından üzülmek yerine belki geçiyorum aynanın karşısına gözlerime bakıp ağlıyorum ve inanın çok rahatlıyorum.Hani bir şarkıda olduğu gibi zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor..

Yaşayan ölülerim var hayatımda fakat zehrimin bile tadına varamayacak onlar.
Ayrılıklarım var ama aklımda toz bulutu onlar...
Onlar maskeli insanlar.
İlişkileri, nefes alışları bile renk vermiyor..
Kalkanlarımla yaşasamda, kimseyi üzmeyecek renkli maskelerim var benim...

Hepimizin mecburi istikametlerde taktığımız maskelerimiz var.Seçme hakkımız olsaydı eğer eminim rengarenk bir maske takardık..