Güzellikler mesnevisi

 Bahar geldi ya mürşid, kafanı kaldırıp bir baksana
Dünya nice güller içinde bir canana gönül yaksana

Ama sen ne bilirsin güzellikten, gafil fena yanarsın
Dünyadaki güzellikleri ancak cehennemde anlarsın.

İşin gücün parayla, malla,  gözünü  Allah doyursun
Senin yaptıklarını Cebrail bütün arşı alaya duyursun.

Bunca gaflet bu güzellikler içinde belli  sana yakışır
Bakıp da görmemek var, duruma insan ancak şaşırır

Çık gez ol  çemanzare, bülbülün ahını yürekten dinle
Bülbül ki  ruhunu verir güle böyle sineden inlemekle.

Buna ancak insan olan şaşırır güzellik içinde çirkinlik
İnsan niye yaşar ki olmazsa içte ve dışta hakiki  dirlik 

Dünya elbette yaşanacak yer,cennete içten niyetlenene
Cennet bile hafif kalır dünyayı hakkıyla gezip görene

Ey fani, kalbini dürüst tut kimseyi kırma üzme sakın
Her şey yerli yerini bulacak verilecektir bir gün hakkın

Hak böyle istedi, Dai sen bile saf kaldın anlayamadın
Kimi kapıda kaldı, kimi yolda nice  safları sayamadın.