- Kategori
- Şiir
Hakka varmak istersen

Zulmün asgarisi bu olsa gerek
Gemiyi yakmadan, yara sarılmaz.
Halkın sevdasıyla divane olup
Dağlara çıkmadan, hakka varılmaz.
Bülbül gülü için, boşa mı öter?
Yüreğin bacası dumansız tüter
Her zulme yiğitler dur derler yeter
Zorbaya sıkmadan hakka varılmaz.
Bir lavı andırır kavga akışı
Başkadır öfkenin yürek yakışı
Çocukların masum açlık bakışı
Kalbine akmadan, hakka varılmaz.
Yâr yanında yoksa gurbettir sıla
Annenin öfkesi, sığmıyor yıla
Geceli gündüzlü zılgıtlar ile
Dilini çekmeden, hakka varılmaz.
Her fırsatta yâre aşkını sunan
Var mıdır bilmem ki sevdaya kanan?
Gün doğmadan alkan ile boyanan!
Şafaklar sökmeden hakka varılmaz
Koyunlar meleşir kana boyanıp
Ayaklansın halklar gayrı uyanıp
Barikata seller gibi dayanıp
Düzeni yıkmadan, hakka varılmaz.
Vurguni anlatır halkı ezeni
Vururlar açlıkla koca ozanı
Potalara koyup halkı ezeni
Ateşe dökmeden, hakka varılmaz.
Abdullah Oral