Haklılık Tartışılan Bir Konu

Haklı olduğu ortadayken bile…

O nedenle haklı haksız meselesi can sıkıcı.

“Bu senin bu benim”

Paylaştırma hak bölüşümü değil ki.

İşin içine hak girince…

Ne hakkı ya, elindeki neyse hakkın o.

Ya bu “hak” meselesi alengirli bir konu; kime ne düşüyorsa paylaştıralım, hakkı ortaya katmayalım.

Açık söyleyeyim hak mevzuuna şüpheyle bakıyorum çünkü haktan bahsedilen yerde kavga var; ölüm, gözyaşı…

Bir şey var bunun altında…

Hak konusu masum değil. Hak size verilmesi gereken ama verilmeyen de değil. Hak kavganın fişeği!

Vermesi gereken vermiyorum, alması gereken alacağım diyor

Sanmayın ki hak ettiğinizi alıyorsunuz; o zaten vereceğini veriyor siz de zaten alabileceğinizi alıyorsunuz, ötesi yok.

Kerim Korkut’un şu sözünü tarihe yazın: Sonucunu gücün belirlediği hiçbir şeyde gerçek bir doğruluktan söz edilemez.

Hakkı nasıl alıyorsunuz? Kavgayla; bitti!

Bizi kandırmışlar, kutsal bir dava gibi inandırmışlar.

Hak mücadeleleri kime yarıyor, çakallara! Haksızlığı yapıyor, hakkını da vermiyor.

Peki nasıl olacak?

Mahkeme falan hikâye, hak edilenin hak edene verilmesini sağlayacak bir güç merkezi. Sivil bir alt yapı dosyayı hazırlayacak “Git bunu bu kişiden al buna ver” diyecek; anında. Para mal da olmayabilir, başka şeylerde de aynı.

Kimse hakkını aramak için uğraşmayacak.

Kişinin banka hesabına yatacak.

Alamadıysa devletin kasasından!

Bu iş budur ya, hakkımızı almak için adam mı öldüreceğiz? Yoksa üç kuruş alacağımızı almak için yıllarca mahkeme kapılarında mı sürüneceğiz?

Demokrasi hak hukuk diyerek kandırılıyorsun ey halkım!