Hala yoksun

O GİDİŞİN
Bir gün’ün biterken,
Akşamın alaca rengine,
bıraktığı gibi yerini .
Martıların kanatlarını çırparak,
Sessizce karanlıkta kayboluşları gibi,
Yavaşca insanların,
Caddeleri terk ettikleri gibi,
Ama bilirdim,
Akşamın ardından, yeni bir günün geleceğini,
Yavaşca gün ışığının caddelere vuracağını
Yine martıların gün ışıklarıyla,
dalgalar üzerinde, Uçacaklarını…..
Ama Sen, ya Sen ??
Sayamadım kaç gün,
Kaç gece geçti.
Kaç mevsim geçti,
kaç kere çiçekler açtı,
Kaç kere sevda için şarkılar yazıldı,
Ama sen hala yoksun.
Kaç kere dolaştım o sokaklarda
Kaç saat oturdum, o kanepe de,
Ellerimde hep o çiçeklerle.
Hala bekliyorum,
Ama sen hala yoksun.


Yalçın çobanlı